سنگت
نبشتہ کار : فیصل عبدی
دی بلوچستان پوسٹ
من سَسّا کتگ کہ سنگت تو سنگتی ءِ نام بنّام کتگ چیا کہ تو سنگتی ءِ هکّاں پیلو کنگ ءَ نہ ئے ءُ نیکہ تو سنگتی رنگ ءُ دروشم ءِ جن ئے بلے دگہ گپّے ترا گُشاں ، کہ تئی ” نام ” میارداری ءِ پتّر ءَ هوار کنگ نہ بیت ، چیا کہ تو وتا دیر انت چہ سنگتی ءِ سنگر ءَ کشّ اِتگ ، بلے منا تو شات نہ بیتگ ئے ترا دوبر من سنگتی ءِ نام داتگ اِدا میار بار من کنگ باں چیا کہ من وتا وتی جند ءِ بادشاه ءِ دربار ءَ تئی مانزمانی کتگ.
آ وهد ءَ من ترا وتی ساهگ پهمتگ ، چیا کہ ساهگ گوں بَنی آدم ءَ هچبر دغا نہ کنت ، ساهگ هچبر لگور نہ بیت ، من ترا وتی ساهگ پهمیت بلے تو وت وتا لگوریں بنی آدمی ءِ دروشُم ءَ سَهر ءَ کُت.
دگہ یک نوکیں گپّے مرچی من تئی دیم ءَ پدّر کن آں ، آ اِش انت کہ من چد ءُ پیش نہ جیڑیتگ ءُ نہ زانتگ بلے مرچی من شر سرپد ءُ پوه آں نی من زان آں کہ تئی باتن ءَ مُسامانی دریا هُشتگ ءُ اشی ءَ تو ہم سرپد بہ بیت کہ تو دوبر پد ءَ مُسام ءِ دامے چگل مدی ءِ چیا کہ نی اِے دریا ءَ بس ڈنگر مان انت آپ نیست.
تو بلکیں جیڑ ءِ کہ اِے راز آنی بُکچہ اَچ کُجا منا دست کپتگ دل ءَ مہ رنج بیا من ترا سرپد کن آں ، اِے بُکچہ چہ آزمان ءَ نہ یتکگ اِے تئی دوستیگیں همراه ءَ پہ من دیم داتگ
ترا یات بیت من ءُ تو هما روچ ءَ کہ گستا ءُ جُتا بیت انت ، تو ماڈیانی ساهگ ءَ سپر کنگ بِنا کت ءُ من وتی درتگیں کاشی کُڈّ ءِ ساهگ ءَ رهادگ بیت آں هما روچ ءَ منی باتن ءِ کماشیں مرد ءَ تئی لگوری ءِ شُبین منا داتگ بلئے من باور نہ کتگ.
بلکیں منا ءُ ترا ایدگہ بنی آدم زانت نہ کن اَنت بلئے منی ءُ تئی باتن ءِ مردُم منا ءُ ترا شر زاناں ، چیا کہ آ منی ءُ تئی ودی بیَگ ءَ گوں آ منا ءُ ترا هوارَنت.
من وتی گُڈّی چاریں دانکاں گوں یک دزبندی ءِ گوں تو کن آں کہ باندا بلکیں تئی راز پاشک بہ بنت گڑا چہ وتی تہے مردماں چے بہ زان ، اَچ من گِلّہ مَکن.
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
