جی پہ گْوادر ءِ پاسپاناں
نبشتہ کار : ماھکان بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
گوں رولہ ءِ شینکّاں تیاب ءِ سنگرتگیں بالاد ءِ زیبائیں نِدارگ بیگھاں زِرد ءَ گوں وت اَنچو مان اڑینیت کہ سما ءِ دمک ءُ در کُل بند ءُ بس چہ دریگ ءَ واھگے سر کشّ اِیت کہ اگاں ما ایمنی ءِ گندلاں پہ دو روچی شادِہ ءُ وشیانی ھاتر ءَ وت ءَ ھیرات کُت گُڑا آکبت آجوئی ءِ بست ءُ کھچراں سینگار نہ بیت کہ منی راج پہ نازاں بِہ بیت ۔
ھمے ھیال ، گڑ مُنجی ءِ لداں بیگْواہ اِت آں کہ راجی سِپاھیگانی اُرش ءِ ھال سر بوت دِل پہ شادِہی پیم نہ بوت، چیاکہ ھمے اھوال ءِ تہ ءَ من ءَ وتی راج ءِ شیر چکّیں باندات گِندگ آیگ ءَ اَت۔
زی میتگ ءِ دمکّاں مُدام ھمے ھبر شِنگ اَت کہ گْوادر درآمداں پہک بُرتگ۔ زِر ءِ بُنکّی واھُند۔ دریا ورد۔ پوریاگر۔ چہ وتی جِند ءِ مرزبُوم ءَ گلّینگ بُوَگ ءَ اَنت۔ گْوادر ءِ مِسکیں کَوش پہ وتی پُسّگاں سارتی ءِ بدل ءَ لھڑ ءُ لِوار ، پہ درآمداں زباد ءُ امبراںءَ دْرنز اِیت ۔لالا ھمید ، مھبوب جان ، آرپ رھمان ، کامریڈ کّیوم ، گُلام نبی ، اِزگل ءُ یاسمِین ءَھوار کُل شھیدانی رِتکگیں ھُونانی ملپد لپاشگ بیت ۔ ھمّل ءِ اھدی داستان کروجگ بیت ۔ امبا ءِ سَوت پہ مِیدّاں زھر شان اِیت ۔ اِد ءَ چینی ءُ پنجابی آرگ آبات کنگ بنت ۔
بلے! مرچی ھمے گُمان ءُ زِرد ءِ ھاٹی مُہکم بیت کہ بلوچ ءِ ڈیھ پاسپانیں بچّ پہ لجّ ءُ ننگ ءِ رکّینگ اَنگت ساڑی اَنت کہ دُژمِن کدی پہ شادِہی نہ بیت ۔
بِہ گِندئے دُژمِن ھمے ھبر ءَ شاتمان بیتگ کہ منی رستریں لشکر ھر چاریں نیم ءَ سنگر اَنت بلے چرے ھبر ءَ بے سما کہ ماتیں سرڈگار پہ وتی بچّاں ھر دمک ءُ راھاں سمبئین اِیت ۔
مرچی من نہ بلکیں سرجمیں راج پہ وتن سالونکیں بچّاں سیری منگیراں مِکّ کنت ءُ پہ ھلو ھالو چاپ ءُ نازینک جنت کہ منی کُنگراں تیاب ءِ چَول گوں وتی مھلبیں ھُوناں گوناپ داتگ۔
گُڑا کَے اِنت کہ بلوچ ءَ چہ وتی ھنکین ءَ درآمد بِہ کنت ؟
نہ گِنداں چوشیں ماتی پُسّگ کہ منی وتن بچّانی دیم ءَ میلانک بِہ بیت ، چیاکہ اے جنگ پہ بلوچ پُسّگاں لب ءُ لالچ ، زر ءُ متاہ ءِ جنگ نہ اِنت کہ پد ءَ کِنز اَنت ۔بلکیں اے جنگ ڈیھ ءُ راجی آکبت ءِ جنگ اِنت ، لجّ ءُ گیرت پھازگ ءِ جنگ اِنت ۔
پد کِنزءُ لگور ھما بنت کہ پہ لب ءُ متاھانی ھاتر ءَ بندیگ اَنت ۔ اے ھمے وشبوھیں ھاک ءُ سُرمگیں ڈگار ءِ بچّ اَنت شھیدی ءَ پد پہ ناز ءُ مڑاہ مات ءِ کُٹ ءَ وپس اَنت کہ زِندگ مان اَنت ۔
آ کہ دُژمِن ءِ کُٹ ءَ نِشتگ ءُ سرجھل اَنت آیاں پہ اے مِسکیں ھاک ءِ سوگند کہ راجدپتر ءَ پہ دائِمی رُزوا بنت ۔ آؤکیں پدریچ پہ ایشاں پِٹّ ءُ لانت ، پہ وتن ندْریگ بوتگیں بچّاں ناز کنت ءُ پہر بند اِیت کہ من ھما شھیدانی پُسگّاں کہ آیاں ماتیں گُلزمین ءِ ھاک بوسگ داتگ ءُ وتی ھُون شلیینتگ اَنت ۔مرچی کہ ھمُک دیم ءَ بھاربو ءُ نوداں گیوار گْوپتگ اے منی شھیدانی جُھد ءُ جپا ءِ برورد اِنت کہ شادمانی ءِ جمبر ساچان اَنت ۔
گُڑا اے آجوئی ءِ ساچان کدی نہ بُرّ اِیت کہ چاھُوڑ اِیں لِوارانی ھاکمی بِہ بیت ۔
گُڈّی ءَ سُھر چکّیں دْروت پہ وتن سالونکیں بچّاں کہ آیاں پہ مڑاہ وتی پرز پیلو کُت ءُ اے گْرانیں بار مئے زمہ ءَ دات ۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
