بانُک ساجدہ بلوچ – زِرگْوات بلوچ

233

بانُک ساجدہ بلوچ

(  شھید نئیم جان پنّام ء جلال ءِ لوگبانُک)

زِرگْوات بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

اے ھبر راستے کہ بلوچ راج دیم پہ آجوئی ءِ مِنزل ءَ گام جنان ءُ نوکیں دپترے ساچگ ءَ اِنت ، بلے ارگامیں تاکت ءِ چِنگ ءُ نزّارگ ھژدری اِنت۔چیاکہ بلوچ بچّ ءُ جنِکّ جُھد ءِ پڑّ ءَ پہ مڑاھے اُوشتاتگ اَنت ۔

گْوستگیں روچاں شھید نئیم جان ءِ لوگبانُک ءِ بیان کہ دیم ءَ گوست ،ھمے گْوشگ ءَ من ءَ پہر اِنت کہ من نئیم وڑیں تمرد ءُ بھادریں جُھد کارے ءِ لوگبانُک ءُ زِند ءِ ھمسپر بیتگ آں ۔

چہ بانُک ساجدہ ءِ اے ھبر ءَ من ءَ پہ ڈیھ ءَ ابدمانیں سر واجہ اَلی شیر کُرد ءِ لوگبانُک داکتر ھورک مُراد ءِ شَیر گیر آتک کہ دوھزار دہ ءَ منی دیم گْوستگ اَت ۔ آئی  ءَ ھمے نبشتگ اَت کہ ” نہ منّ آں من نِزوُر اِیں رُژن ءِ ھمراھی ” بزاں چہ شھید اَلی شیر ءَ پد من دِگہ کسے ءِ زند ءِ ھمسپر بوت نہ کن آں ۔
چرے ھبر ءَ ھمے آژنائی بیت کہ بلوچ زالبُول ھم راجی جُنز ءِ پِڑ ءَ گوں وتی  جود ، بْرات ءُ کماش ، پُلّیں بچّ ءُ جنکانی ھمراھی ءَ ھم گام اَنت۔
ھما کِرد ءَ بْرات پیلو کنگ لوٹ اِیت ھمائی ءِ پیلہ کنگ ءَ گْوھار ھم جاڑی اِنت ۔ھمے وڑ ءَ جود ءِ ھمدستی ءَ لوگبانُک ، بچّ ءُ جنّک ءِ ھمراھی ءَ مات ءُ پِت ھمکوپگ اَنت ۔

مرچی پد ءَ ھمے گِندگ بیت کہ بانڑی ، ھاتون بی بی ، گُل بی بی ءِ پد ءُ رنداں ساجدہ ءِ داب ءَ ھزاراں بلوچ زالبُول جُھد ءِ آجوئی ءِ پِڑ ءَ وتی جود ، بْرات ءُ کماشانی سِکین ءُ راجی اُوست جوڑ بُوَگ ءَ اَنت کہ راجی جُھد ءَ راجاناں بے کِساس جُھد ءُ جپا ، گْران بھائیں سرانی کّربانی دَیَگی اِنت نوں گُڑا ھُشکاوگ ءُ تُنّیگیں ڈگار  سیراپ بیت ءُ بے دھل اِیں کِشار سبز اِیت ۔
چیاکہ گیدی ءِ ھر ایردست ءُ گُلامیں راجاں کہ پہ آجوئی ءِ ھاتر ءَ زُوراکانی دیم ءَ جنگ ءُ جُھد کُتگ گُڑا آیاں بے ھِساب جپا کش اِتگ ءُ سرانی کُربانی داتگ کہ مرچی وتی  ڈیھ ءُ ڈگار  ءِ دِل بند ءَ پہ شات ءُ گل زند گْوازینگ ءَ اَنت ۔

ھما پیم مرچی بلوچ راج پہ وتی  ماتیں مرزبُوم ءِ آجوئی ءَ دُژمِن ءِ رھسراں میلانک ءُ کُربانی ءِ ھر رنگیں لوٹ ءُ گزرانی پیلہ کنگ ءَ ساڑی اِنت ۔
اے بابت ءَ راجدپتر گْوش اِیت کہ کُجام راج ءِ بچّ ءُ جنّک ، جود ءُ لوگبانُک ، مات ءُ پِت ، پیر ءُ ورنا کہ ھمدستی ءَ وتی  سرڈگار ءِ رکّینگ ءَ جُھد ءُ جنگ ءِ میدان ءَ در بِہ کپ اَنت گُڑا ھچ چوشیں زُوراک ءُ تاکت ور آ راجی تاکت ءِ دیم ءَ داشت نہ کنت ۔
وھدے ساجدہ ءِ داب ءَ دُژمِن بلوچ پُسّگانی یکجاھی ءُ راجی توکل ءُ ھاٹیگ ءَ گِند اِیت گُڑا سربتگ ءُ بے تاھِیر بیت ، پمیشکا پہ وتی  واک ءُ زُورشاہی ءِ منّارینگ ءَ زُلمانی آس ءَ جمبور کنت داں تْرس ءُ بِیمّ ئِے گیابانے بِہ سبز اِیت ، بلے بلوچ پُسّگاناں ھر ساھت ءُ دمان پہ راج ءِ پاسپانی ءَ آھیزگ ، جریدگ ءُ ساجو بُوَگی اِنت ۔

اگاں ھر مات وتی کمبر ءَ ھمے پنت بِہ دنت کہ گُلزمین تئی مکہیں مات ءُ راج ءِ دْرپشوکیں باندات اِنت ، برو پہ بندیگیں مات ءِ آجوئی ءَ گوں دُژمِن ءَ جنگ بکن ۔  شھید بَہ ئے یا پہ آجوئی واترّ ئے ، بلے پہ لگوری نِندگ ءُ سیل کنگ پہ ترا راجدپتترے نہ گْوپ اِیت ۔
گُڑا جزمّاں راجدپتر ھزاراں لُمہ یاسمِین ءِ داستان ءَ نبشتگ کنت کہ آیاں وتی  ٹھل ءُ سالونکیں بچّ گوں دست ءِ ھنّیاں وتن ءِ آجوئی ءَ سمبئینتگ ءُ کُربان بُوَگ ءِ راہ  ءَ دیم داتگ ءُ پہ بچکند رُکست کُتگ اَنت ۔
ھزاراں ساجدہ ودی بیت کہ آ وتی  جود ءِ کَولانی رِد ءَ کمبر ءَ ھمے درس ءَ دنت کہ اے ڈیھ ءُ نیلبومیں زِر ءِ واھُند توئے ، ترا پہ اییشانی پانپاہی ءَ دُژمِن ءِ دیم ءَ اُوشتگی اِنت ءُ نازاکیں سر ندْر کنگی اِنت ، اگاں نہ بے ریائیں پہ ترا باندا ھچ پش نہ گیج اِیت کہ تو وت ءَ پہ مڑاہ ڈیھ ءُ بُنِکّی ھُدابُند بُہ گْوش ئے۔
پمیشکا اے ھبرے پہمگ پہ کُل بلوچ راج ءَ ھژدری اِنت کہ کُربانی دَیَگ پہ آجوئی ءَ الم اِنت ، وھدے بلوچ راج پہ کُربانی ءِ دَیَگ ءَ جاڑیگ بیت گُڑا وسّاچ ءُ وتگڑیں اِستان پہ دائِمی نہ مان اِیت ۔

آبادیں کچّڑو تاں حداں
میراثیں تئی ہپت جِدّاں

شولان

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔