( آزمانک )
Heart Attack
نبشتہ کار: شاکر مراد
دی بلوچستان پوسٹ
آئی ءِ دیوان مدام پہ گپ ءُ مسکرا ءُ وشنود اِت اَنت , مردم مدام آئی ءِ دیوان ءَ اتک اَنت پہ ٹیم پاس ءُ نند ءُ نیادے ءَ .آ گیشتر گزیر گزابیک ءِ نام ءَ نام کپتگ ءُ مشھور ات –
بیگاہ ءَ زُھر ءَ رند گڑا گزیر گزابیک ءِ مچکدگ ءِ نندجاہ چہ مردم ءَ ھالیگ نہ ات، ھر نیمگہ چہ مردم اتک اَنت, پرچاکہ گزیر گزابیک ءِ نندجاہ ءَ مدام ھشت چوکی ءِ گوازی اَت-
مدام کوکار ءُ ھبر اَت، اگاں یکے گزیر ءِ دیوان ءَ یک روچے نہ شتگ بزاں آشپ ءَ چہ بے تاھیری ءَ واب نہ کپتگ, ھمے وڑ ءَ گزیر گزابیک کُنڈ ماں کنُڈ ءَ مشھور ءُ نامدار ات – بازار ءِ دْراھیں مردماں گیشتر گزیر ءِ نام ءَ نامدار کتگ اَت.
آ پد ءَ سکّیں کار سوار ءُ کار زانتں مردمے ءَ اَت.اگآں یکّے چہ دنیا ءَ شوتگ گُڑا مسیت ءِ اولی جار ءِ اِیش کنگ ءَ وت ءَ گوں وتی ھمراھاں مانش جاہ ءَ سر ئےِ کتگ ,چاھے ھر وڑیں کارے دنیائی بوتگ. بَلےگزیر گزابیگ ءَ وتا پش نہ گیتکگ دْرستاں چہ پیسر وت ءَ رس اِینتگ ئےِ , ھمے وڑ ءَ گزیر گزابیک ءِ نام ءُ توار وتی میتگ ءُ بازار ءَ ابید دگہ شھر ءُ میتگاں اوں نامدار بوھان اَت-بَلے گزیر گزابیک ءَ مدام دیوان ءُ مجلساں ھمے گپ جت کہ ما شما پیریناں نہ ونت.بَلے ما ءُ شما وتی چُکاں چہ وانگ ءَ پش مگیج ایں. ما پہ ناوانندگی ءَ نوں وت بس اِیں کہ مئے مانا گنگ ءُ کُورنی مانا یک اِنت. باھد اِنت مئے چُک بے وانندہ ءُ بے زانت مہ بہ اَنت,
گزیر ءَ وت ءَ یک ورناھیں بچے اوں ھست ات, آئی ءِ نام مھم جان اَت. آئی ءَ را گزیر ءَ چہ کسانی ءَ وانگ ءُ زانگ ءِ ھیل داتگ اَت. آ سکّیں شریں ورنایے اَت, آئی ءَ وانگ ءُ زانگ ءِ بازیں ھُبّے ھستگ اَت.
ھمے وڑ ءَ پرائمری ءُ مڈل ءِ چکاس بُوگ ءَ رَند مھم جان ءَ مزن وانگجاہ ءِ چکاس اوں سوبین بوتگ اَت. پہ گیشیں وانگ ءُ زانگ ءِ واستا گوں گریبی ءُ لاچاری ءِ جاگہ ءَ مزنیں شھر ءِ شھدربر جاہ ءَ روت , آ ھمود ءَ اوں وتی وانگ ءُ زانگ ءِ ھُب ءَ بیت ءُ یک شیوار ءُ پھمندیں نودربرے اَت.
مھم جان ءِ وانندھی ءُ شرّی ءَ چہ بازار ءِ ھر یک مردمے آئی ءِ ستاہ ءُ توسیپ کت ءُچہ بازار ءِ مردمانی ستا ءُ توسیپ ءِ اش کنگ ءَ گزیر گزابیک اوں گَل ءَ چہ بال ات ءُ پاد ءِ زمین ءَ ایر نہ بوت اَنت کہ مھم جان مئے کُٹم ءِ تہ ءَ اولی ورنا اِنت کہ وتی وانگ ءُ زانگ ءَ چہ مارا ھرکجا وشنام ءُ نامدار ءِ کتگ.
ھمے وڑ ءَ وھد ءُ ھالات یکّیں پجّی ءَ گوازان بوت اِت اَنت ،بَلے گزیر گزابیک ءِ مچکدگ ءِ دیوان چہ مردم ءَ ھالیگ نہ ات.
وانندہ ءَ بگر داں بے وانندہ ءَ ھمود ءَ نندوک اِت اَنت.اناگاہ ءَ نندوکیں مردمانی کیسگ ءَ گوانکے ءَ ٹیلنگگے جت گُڑا مردکارے ءَ دست کیسگ ءَ برت ءُ گوانکو ءِکش ات ءُ چارگہ لگ ات,مردکار ءِ گوانکو ءَ نوکیں لھتیں کُلوہ اتکگ ات.
اناگاہ ءَ چہ کُلوھانی وانگ ءِ تہ ءَ مزنیں اڑے گوں دردیگی ءَ چہ زبان ءَ کش ات ئےِ ءُ دیوان ءِ مردم اوں ھمے اڑے ءَ گوں پریشان بوت اَنت.
اڑے مرچی پد ءَ ایشی ءَ وتی دیم ناھین کت.
ھاں اڑے یاروک زاناں چی بوتگ؟
مرچی لشکر ءَ شھدربر( کالج) ءِ سرجمیں نودربرانی وابجاہ ( ہاسٹل) انگر کتگ بازیں نودربرے برتگ اِش.
ھو ھاں…………..
جی ھو,بَلے دگہ دردیگیں گپّے کہ اے کُلوہ ءِ تہ مھم جان ءِ نام اوں ھوار انت کہ گوں بَرگ بوتگ.
مھم جان ءِ نام ءِ اش کنگ ءَ گوں گزیر گزابیگ گْوش ئے یک ویلے ءَ گپت ءُ بے ھوش بوت ءُ سد رگ ءِ تہ ءَ یک رگے ءَ اوں نہ
جت……….
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
