پاتْراپ
بُزی ٹاپ اوماڑہ (گْوادر)ءَ”بْراس” ءِ بیمناکیں اُرُش ءِ پَدگَرد ءَ
منظور بسمل
دی بلوچستان پوسٹ
کےَ بزانت گیدیءَ وفاہانی
گُلزمین ءَ منی متاہانی
لشکرے مانرِچیت چو مور ءُ مَدگ
رُنگراہی کپیت کور ءُ زَدگ
ہر کُجا شانک چمّاں ویل ءُ وَدگ
ہوش بَرگَشتگیں سَرے کہ مُدام
جند بے ننگ، واہِیت شان ءُ نام
وارت شہماتاں زَر نِگارانی
دَہشَت ءِ دیم پان سگارانی
ہم نشین، ہم نَوا تَلارانی
کائے دپ گیج ءَ شہسوارانی
چِرّک ءَ تَر کنئے لگوری ءِ
باراں سربار بئے نزوری ءِ
قِصہاں شودئے کرّ ءُ کوری ءِ
گْوادر ءَ لٹ ورئےگُشئے شال اِنت
ہوش باریں کجا تئی بے حال اِنت
مُرگیں واپاریاں مہ ریپین اِت
ایمنی لوٹنت اہد ءِ سوداگِر
گندگا اِنت چَم پچیں دُنیا
دانکدی تو دل ءَ دیئے وڈمّ
لَٹ ءِ دیما مدام چیر ترّئے
دست ءُ گوشیں بلوچ شِکاراں تئی
عاجز ءُ پیر سال آماچ اَنت
چہ تئی قہراں گوش گیپت رستر
چہ تئی کرداں دیم گیپت لَدیگ
تو بَلے پْروش وارتہ اے جنگ ءَ
چمّاں پَچ کن بِچار ہَر رَنگ ءَ
کینگ ءُ کست ءِ کوہ رودینتہ
مئے شزاریں دلاں پہ تو زانئے
تو بگش پہ تو پشتکپتہ چے؟
زہگ ءُ زالبول سرمچار اَنت مئے
کودکیں طفل آسگْوار اَنت مئے
شالا زندان تئی بہ لُمبات اَنت
سر میاہات نشان ءُ نام تئی
گیدی ءِ پُشتِک ءَ بہ بات چوگان
رنگ بیارات انت شاہگانیں وَدار
آجوی ”بْراس” ءِ باہَڑانی میار
پَتّ ءُ ہمدستی ءِ تَوان ءُ قرار
بس تئی مَرگ ءُ ”تولگانی سُور”
روچ نہ اِنت پہ ما شادہانی دُور
کےَ بزانت گیدی ءَ وفاہانی
گُلزمین ءَ منی متاہانی
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
