سیاسی ءُ لبزانکی
تِینّ ءُ تاپگ
منظور بسمل
دی بلوچستان پوسٹ
”دان کم ءُ زہیر باز”
گوں ما ہمے بسات اِنت۔
”تَک ءَ دِرّ ءُ آستونک ءَ مان دئے”
کُجام ڈکّ ءَ گِرئے؟؟
کئی عُذر ءَ گوشدارئے؟؟
کئی نیمون ءَ چارئے؟؟
چے گُشئے؟؟
چے کنئے؟؟
”ہچ نہ گُشئے ننگ گیپت، ہبر کنئے جنگ گیپت”
بلَے کہبگیں دپ اِنت کہ دارگ نہ بیت چوں کناں؟
”گپ سد ءُ بُن یک”
اے ہبر ءَ ہرکس زانت کہ جہان ”لابیانی” بڈا اِنت، تونگر ءُ حاکمیں دنیا بہ بیت یا نزور ءُ ایردست، ٹولیانی بادشاہی اِنت۔
یو این او، یورپی یونین، او آئی سی، ناٹو، سارک، فِلانہ، گُہمانہ
کُرد، فلسطینی، تُرک، گجر، سُنّی، شیعہ، ہندو، مسلم، عیسائی، یہودی، اے دگر، آ دگر۔۔۔
بلَے بیا کہ بلوچانی ”لابی” یکے نہ اِنت، ”چار ہوشگ، چار جوہان”
”چار کس چار پتّر”
مرد ءُ بیرکے، ہرکس ءَ چار چوریگ گوں چار راہانی سرا میلانک اِنت۔۔
شُمے دل ءَ ”بلوچ” ءِ نام ہر نیمگا رَد کارمرد بیئگ ءَ نہ اِنت؟؟
اے پیمیں سُر و پُر بد رنگیں کاروبارے ءِ چَہرگ ءَ نہ جننت؟؟
لبزانک بیت یا سیاست، بُرّ ءُ بْرین اِنت، کشّ ءُ چِیل اِنت۔۔
تو منا کنڈُم کن، من ترا سوہان کناں،
اے دْرچ اَنچو برجا مانیت یا گہتری ے کیت؟؟
گپ ءَ گْونڈ گِراں۔۔!
زی بْراہندگ بگٹی ءَ گُہے وارت، یک دیوانےءَ ”حقء خودارادیت ءِ نام ئِے گپت، بی این ایم ءُ بی ایس او آزاد ءِ سرگرمیں مہلوک ءَ جہان سرا زرت کہ بْراہندگ ءَ دمبرتگ، بی آر پی ءَ پی آر پی جوڑ کنگ لوٹیت۔۔
روگی اِنت ئِے۔۔
سردار نہ بنت۔۔
چوش انت، فلان انت۔۔۔
دل رنجی ءُ شکر رنجیاں سر پدا چست کت، سنگت سِست ءُ سید بوت اَنت۔۔
گُراگ ءُ گولو بوت اَنت،
ہرکس وتی رَم ءُ رُمبءِ شوہاز ءَ سرگردان بوت۔۔
ناگتا اَدّہ کریمہ ءِ سرکپت اَنچیں فورَمےءَ، آئیءَ ہم پہ نہ واہگی حقء خودارادیت ءِ ہبر کُت۔۔
یکبرے پدا ”فیس بُکی سرمچاراں” دنیا سرا زُرت،
جاک ءُ سلوات بوت،
زاہ ءُ زِکت مَچّ اِتنت،
ہیّا پہ دِہ بوت،
ککّرگ ءُ زبرّگ بوت،
تو بہ دئے منا، من دیاں ترا،
ہمینچو دپ، ہمینچو گپ،
کس نہ مَنت،
ہرکس شودگ بوت۔۔
اَلکاپیں جاک ءُ جلّڑی یے ءَ پد سْرُپت ءُ کپت اَنت۔۔
دل چِلّی ءُ دل آزاری ءِ دگہ درے پَچ بوت۔۔۔
دوری ءُ گِستائی ءِ دگہ چمّگے بُتک۔۔
سوشل میڈیا ءِ چَہرگَردیں زمانگ اِنت، گپ کْوہن ءُ نوک بنت،
سرحال مٹ بنت،
ہرچی اَدارُکی اِنت،
کس ءَ مُدامی بادشاہی نیست۔۔۔
دْرست مور اَنت۔۔
بلَے مئے مہلوک گپءِ وڑا نہ اِنت۔
روچ پہ روچ چہ وت سِدان اِنت۔۔
”تیز روئے گنوک ئے، سُست روئے بگائے”
کس دل ءَ مہ کنت، اے پچیں پتّر کسی نہ اِنت۔
من سوشل میڈیا ءِ بابتا ہبرے کناں بلکیں شما دل ءَ کارئے، بلَے راستی ہمیش اِنت۔
”آ کہ ہرکسی اِنت، کسی نہ اِنت”
کہبگ کسی نہ بیت، بَلے ناسرپد ءَ کےَ سرپد بکنت؟؟
دنیا کجا اِنت؟؟
ما کجا؟؟
ما بس گوں وت جیگ ماں جیگ ایں،
دست ءُ گْورجیگ ایں،
تو منا تیلانک بہ دئے،
من ترا گْورگنداں کناں۔۔
گپے بُگشاں۔۔۔!؟؟؟
بیا کمو رواداری کنیں،
یکے دومی ءِ شرپ ءُ منگِہہ ءَ سرپد بیں،
یکے دومی ءَ ”بلوچ” لیکیں،
یکے دومی ءِ دَرور بیں،
اے ”اَنا”
اے ضد،
اے کُنّت،
اے کست ءُ کینگ،
اے ”غیرت”
اے ”لج” کہ ترا پہ وت شات بنت،
اَسلا دْرستانی ہواریں میراس اَنت،
تہنا تو ”بلوچے” نہ ئے،ِ
اے زہرگ دْرستاں مان اِنت،
وتا گنوک مکن۔۔
گُروناک مہ بُو۔۔
ہوش ءَ سر ءَ کن۔۔
چو نہ اِنت کہ تو پہ نہ زانتی دگرانی سِیتّ ءُ نپ ءَ کارمرد بُؤگائے؟؟
وتی کارپداں بچار۔۔
وتی راہ ءَ تچک کن۔۔
ترا وتا لیکہے است؟؟
اِیمانے است؟؟
گُڑا چیا گیگانی گِرئے؟؟
گوں وت راست بُو۔۔
وتی ضمیر ءِ جوابدہ بُو۔۔
تو چو سہی ءُ سرپدئے کہ زَرّ حُدابُنداں ترا لیبوکے کُتگ۔۔؟
ترا کارمرز کنگا اَنت۔۔؟
تئی دیما ترا گَلاہگا اَنت ءُ باپُشتا ایر جنئگا اَنت۔۔؟
ترا بہر ءُ بانگ کنگا اَنت۔۔؟
ترا سردار ءُ نیزگار ءِ تہا بہر اِش کتگ۔۔
ترا واجہ ءُ گُلام ءِ تہا بہر ئِے کتگ۔۔
ترا زات ءُ زُریات ءِ تہا بہر ئِے کتگ۔۔
انگہ ہوش ءُ گوش مہ کنئے، گُڑا دلجم بُو کہ ہَڈ گُلاٹ ءَ در نئیت۔۔
تو وتا چیا چو بَولا کتگ۔۔؟؟
چیا پاد پِردئیگائے؟؟
”وتی کدّ ءَ پجّہ بیار”
دنیا ءِ دریا ءِ تہا تو تْرمپے ئے۔۔
تو چیا وتا ”لابی” ے کُت نہ کنئے؟؟
”بلوچ لابی”
تو بزّگ جَہانی فورَمانی تہا وتا ہزار بہر ءَ بہر کتگ۔۔
اے ترا ”ہر ءَ سوار کننت، لِٹک ءَ دست ءَ دینت”
پدا مہ گُش کہ من رد وارتگ،
منا رد دیگ بوتگ،
منا کسّ ءَ نہ گُشتگ۔۔
منی اے گپ ءَ گْواہ دار!
یک وہدے کیت تو سک تہنا کنگ بئے،
کس ترا تِرّء بُزے حساب نہ کنت۔۔
تو حیربیار مری بئے،
جاوید مینگل بئے،
بْراہندگ بگٹی بئے،
حمل حیدر بئے،
مہران بلوچ بئے۔۔
تُری ہرکس بئے بہ بُو۔۔
وت دل ءَ قومی رہنماے بئے،
رہشونے بئے،
جہگیرے بئے،
نمائندہے بئے،
سفیرے بئے،
چار نپری پارٹی ے ءِ سروک ءُ لیڈرے بئے، بلَے ترا انگہ آپ بارت۔۔
چیا کہ تو چات ءِ پُگل ئے،
ترا سیاسی رُژن ءُ بصیرت نیست،
ترا سیاسی ویژن نیست،
تو نیک ءُ بد نہ زانئے،
تو وتی دوست ءُ دشمن ءَ پجّہ نیارئے،
تو بس وتی دل ءِ تب ءَ کورکِشکی روان ئے، سرجنان ئے۔۔
ہرکس کہ ترا دوست بیت شَرّ اِنت۔۔
ہرکس کہ نادوست اِنت، آ حراب اِنت۔۔
اے رنگ ءَ تئی اے نام گِپتیں آشوبی سفر ءَ آسر نہ نیست ءُ نہ بیت۔۔
تو شیطان ءِ آپ ءِ پُشتا کپتگ ئے۔۔
وت ریپی ءِ آماچ ئے۔۔
وت منّی ءِ دام ءَ کپتگ ئے۔۔
بلوچے بُو،
یکے بُو،
یک توارے بُو،
یک توانے بُو،
وتا پجّہ بیار،
گُڑا تو وتا منّینت کنئے،
اگاں ناں آ روچ دُور نہ اِنت کہ تو بے دردی لیپگ کنگ بئے۔۔
”شمبو ءِ شگزّ نہ اِنت” سیاست انت۔۔
جہانی سیاست اِنت
سِیت ءُ نپانی سیاست اِنت،
گنج ءُ مڈیانی سیاست اِنت،
واپاریانی سیاست انت،
سیاستانی سیاست اِنت۔۔
گَڑ ءُ مَنجانی سیاست اِنت۔۔
بے رحمیں جنگولانی سیاست اِنت۔۔
دئے ءُ زُور ءِ سیاست اِنت،
زانت ءُ شعور ءِ سیاست اِنت،
شْوانگاں کس مجول نہ دنت۔۔۔
تئی چمّانی دیما مُلک پْروشگ بیئگا اَنت،
چُک، چوریگ، پیر ءُ ورنا جنئگ بیئگا اَنت،
ہونانی ہار اِنت،
جون پتار اَنت،
تباہی ءُ بربادی ءِ نِدارگ چارگ نہ بنت،
عراق تو دیت،
شام تئی دیما اِنت،
اوگانستان ءَ تو گندگائے۔۔
چے پشکپتگ؟؟
بَلاہ کہ دپ ءَ پچ کننت، پاگاساں پِلکّ اَنت ءُ نہ باکارنت۔۔۔
تنیگا تو جنگ نہ دیتگ۔۔
تنیگا تْرمپانی اول سر اِنت،
تْرونگلانی کہریں ہور کہ سرا یلہ دنت، نہ اَجگیں کِشار مانیت، ناں دارگرّے پہ نشان۔۔
”آس کہ کپیت ترّ ءُ ہُشک نہ زانت”
بلے ترا دانکے پِر نیست۔۔
بگندئے تو بے حِس بوتگ ئے؟؟
دل ءِ تہا دست چِست کتگ؟؟
عیش ءُ نوشانی ہرجان بوتگ ئے؟؟
پہ سیاد ءُ سنگتاں راہ پچ کنگائے؟؟
شالا چو مہ بات۔۔۔
”من وتی گومازاں گُریزاناں، تو دگہ گومازی نگن پَکگ”
بے وسیں ”بلوچ” تنیگا بے سریں سیاست ءِ شِرد ءَ تاں لانک ءَ، سر مِکّوکائی مین اِنت، دگہ لبزانکی شِردے سربار کنگ بوت۔۔۔
اے شاطر ءُ عیّاریں رستر ترا ہزار رنگ ءَ ، ہزار رندا، ہزار جاہ ءَ مان گیشّینیت، ترا انچوش کنت کہ تو گیشء وت نہ بئے۔۔
انچو بیئان اِنت۔۔
زیکیں ہبرے، واجہ مبارک قاضی ءِ نام ءَ کراچی ءَ دیوانے جم دارگ بوت، دیوان ءِ چِن ءُ لانچ کنوک سرزاہرا بلوچ اتنت، مئے دوزواہ ءُ سنگت اتنت۔۔۔
سوشل میڈیا ءَ اے دیوان بڈا کُت،
ایر جنئگ بوت،
ڈوبارگ بوت۔۔
ڈوباروکانی تہا واجہ منیر مومن ءِ نام ہم سرنامگاں بوت۔۔
منیر مومنءَ دیوان ایر جتگ ات۔۔
مُردنی ئیں منا باور نہ بُوت۔۔
منیر مومن ءِ جند اے دیوان ءَ گون نہ اَت۔۔
باکے نیست،
مردم گون نہ کپیت،
دنیا اِنت،
دنیائی کار بنت،
دزگٹی بنت، بلَے وش نیاتکاں سوب کت،
گپ ءَ شُول وارت،
دْراج کشّ بوت۔۔
ٹولی بازی بوت۔
گُش ءُ دِہ بوت۔۔
جَن ءُ ور بوت،
ایرجن ءُ ڈوبار بوت،
آ گپ گْوات ءَ بُرت
دیر نہ گْوست نوشکی ءَ اجبیں سرحالے ءَ دیوانےءِ جار پِرّینگ بوت۔
”سائنس، لبزانک، ربیدگ”؟؟؟؟؟
ہما مردم داوت دیگ بوتگ اتنت، بَلے اے دیوانءِ بندوبست کنوک سرکاری مردم اتنت۔۔
لبزانکی مردم نیست ات۔۔
گوش اشکنگ ءَ اے دیوان ءَ منیر مومن ہم گون بوتگ۔۔۔
(اگاں اے ہبر راستے، گُڑا من گُشاں دْریگتے استاد اے دیوان ءَ ہم مہ شُتیں)
پدا ڈُہلاں دو چاپی مَنڈ اِت،
پدا چنڈینگ ءُ نازینگے بِنا بوت،
ساجد نور ءِ پوسٹے فیس بُک ءَ شنگ بوت۔۔
اے بری منیر مومن شودگ بوت۔۔
سیاست ءَ پد لبزانکی مردم ہم بہر ءُ بانگ کنگ بوت انت، دلگْرانی ءُ دوری ءِ دگہ شَمے پَچ کنگ بوت۔۔
ما پدا یکبرے سر جہل کُت انت، زمین چُنڈ اِت۔۔
جُست ءُ پَسّو بوت،
ما پْروش وارت،
گوں سنگتاں دزبندی کت کہ ”بیلہ ءَ نندئے جام ءَ سلام کن ات”۔۔
چیزے دوزواہءَ تَہمار کُت، ہبر بُرزا نہ بُرت، بلے لہتیں سنگت ءَ بد بُرت کہ ”گوں دگر ءَ اِنت چو پُگ ءَ اِنت، گوں وتا اِنت چو جُگ ءَ اِنت” ؟؟؟
ما وتا یک کِرّ کت،
بے وانک بوتیں،
جیڑگ بِنا کت،
اے چہِ کسہے؟؟
چہِ ہبرے؟؟
چونیں جیڑہے؟؟
”کُچک ءِ رَمگ نہ بیت”
وت کُرتِن ءَ توجیل نیست۔۔
ما پرچا یک پروگرامے،
یک برنامہے،
یک راہے نہ گِریں ءُ رہادگ نہ بیں۔۔۔
ما چیا وتی بہر ءُ بانگ کنوک ءَ بے سوب نہ کنیں۔۔؟؟!!
مئے درد یک،
مارشت یک،
راہ یک،
منزل یک،
مرگ ءُ زند یک،
جند یک،
کار ءُ کارپد یک،
گُڑا ما چیا ہم پَتّ نہ بیں؟؟
ہم سَنّت نہ بیں۔۔؟؟
سِرکِچّ نہ وریں۔۔؟؟
چیا تِینّ ءُ تاپگ ایں؟؟
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
