زرگُل کسہ آرگ ءَ ات – بہار زہری

زرگُل کسہ آرگ ءَ ات

بہار زہری

دی بلوچستان پوسٹ

مناں نازل کوپگ ءَ ات لوگ ءَ پوترتاں
زرگل ءَ دریگ پچ کتگ ءَ بُن ءَ نشتگ ءَ آزمان ءَ چارگ ات
من گُشت ابیتک ءِ؟
زرگل ءَ گُشت ھَو سک ابیتکاں
زرگُل ءَ نازل کُٹ ءَ کت سرئے سمارگ ءَ گوں گُشتے ھمے کہ جمبر آزمان ءَ اندیم کن انت مناں پہ عرفان ءَ سک زھیر کنت
عرفان….؟ کجام عرفان زرگُل؟ من جُست کت
زرگل ءَ گُشت اے کسہ ءُ عرفان دوھیں چہ تو پیسر انت دوھیں گوں تو بندوکاں
من ھیران اتاں
زرگل ءَ کسہ مدام آؤرت میتگ ءِ کسہ، ھور ءُ ھارانی کسہ، جنگانی کسہ، بلئے عرفان پہ من نوکیں کسہ ئے ءَ
زرگل کسہ آرگ ءَ ات
عرفان سکّیں دل پھکیں بچکے ءَ مناں کسانی ءَ چے عرفان دوست بوتگ بلئے بس دل ءَ دوست بوتگ
من کسان اتاں منی سور بوت منی مَرد ءَ مناں درملک ءَ آؤرت پدا من پہ آ مہر ءَ نجیڑ ات چیزے سال گوستگ ءَ من اولی چُک ءِ مات اتاں یک روچے مناں ھال ءَ گپت عرفان درملک ءَ اتکگ من پیسرا سرپد اتاں کہ عرفان ءِ برات منی ھمساہگ انت من زانت اگاں ادا اتکگ گڑا برات ءِ لوگ ءَ بیت
یک روچے منی چُک سک گریوگ ءَ ات پہ ساڑینگ ءِ نیمون ءَ من بڑا کت ءُ ڑنا در اتکاں چُک ءَ زھر کتگ ءَ گریوگ ءَ بس کنئگ ءَ نہ ات
پُشت ءَ یکے ءَ مناں آواز دات واجو پرچہ گریوگ ءَ انت جوڑی کنئگ ءَ گوں واجو بڑا کتے
واجو ھما شیطانیں چُک یک برے کہ زھر کنت پِت ءَ ھم نہ روت گوں
بلئے آ روچی انچو عرفان ءَ چِست کت پورا واجو ءِ گریوگ ھمدا ھلاس بوھگی ات
من گُشت عرفان تو؟
گُشتے ھَو زرگل چون ءِ تو تئی چُک ماشاللہ تئی رنگ انت بلئے ترا چے نہ کش اتگے تو کندوکے بوتگ ءِ پِتے زانا گریواسکے
من بچکند ات ءُ گُشت ھَو پِت ءَ کش اتگے
بیا لوگ ءَ ترا آپ ءُ چاھے واریناں ملک ءِ کسہ آں بکن
اناں زرگُل لوگ ءَ دگئے روچے من انو سنگتے ءِ نیمگ ءَ رؤگ ءَ اتاں ترا دیست پہ تو اتکاں مُلک ءِ مردم درو وش اتاں مُلک ابیتکیں بے مردمیں دیستگیناں انچو گُشت ھرکس جُست کنت سلام بکنے
عرفان شُت وتی سنگت ءِ نیمگ ءَ
من واجو زُرت ءُ لوگ ءَ پوترتاں من تاں دیراں وتسرا گَل اتاں من جیڑگ ءَ اتاں عرفان انگا ھما بچک انت کہ کسانی ءَ بوتگ گپ انگا وشیں جنت بلئے سادہ ئے من مار ات پورا مناں عرفان ءِ ودار بوتگ اے درملک ءَ پورا بس عرفان ءِ کمی بوتگ عرفان ءِ آیگ ءَ گوں پورا چیزے سرجم تریں بگندئے مناں… انا من ھما ہاں واجو بگلا کت بچکند ات
چیزے روچ ءَ پد منی دل ءَ گُشت عرفان ءِ گوما ھبر بکن من عرفان ءِ نمبر درگیتک من پہ مسکرا ءُ کنّت ءَ عرفان میسج کت ءُ گُشت تو مناں سک دوست بئے عرفان ءَ منی اولی میسج ءِ جواب ءَ مناں گُشت نلوٹی بیزاریں من زاناں تو بچکے ءِ منی سرا بہ کپ
من عرفان فون کت زرگل نام تئی نمبریں؟ پدا ما دوھیناں سک کند ات عرفان ءَ گُشت زرگل تو انگہ شیتانے ءِ انچو کہ کسانی ءَ بوتگ ءِ من گُشت تو انگا سادھے ءِ انچو کہ پیسرا بوتگ ءِ
پدا تاں 5 ماہ من ءُ عرفان ءَ سُھب بیگاہ بس ملک مردمی پجاروکی ھبر کت
یک شپے عرفان سنگتاں پکنک ءَ برتگ ءَ گوں عرفان ءَ شراب وارتگ ءَ من جیڑگ ءَ اتاں مرچی اے گنوک باریں کجیں ناں میسج ناں فونے
من وت میسج کت آں عرفان ھال کن
عرفان گِلہ انت مناں گشی تئی گوما زھراں من بچکند ات ءُ گشت زھر ءِ؟ چئے واستہ؟
گُشتے تو منی ھال نہ گپتگ مناں بے تو وش نبوتگ
من گشت گنوک تو وا پکنک ءَ شتگ ءِ ترا انگا بے من وش نبوتگ چیئے واستہ؟
عرفان ءَ گُشت نزاناں بس پہ تو سک زھیر بوتگ
منی دل ءَ لوٹ اتگ گوں تو ھبر بہ کناں
من گُشت تئی دل ءَ گپے است بگش عرفان چیا بے چاڑ ءِ
عرفان ءَ ھچ نجیڑ ات ءُ گُشت زرگل مناں گوں تو مہر انت من ترا دوست دارگ ءَ انت
من گشت عرفان تو نشہ کتگ شراب وارتگ گُشتے انا من نشہ نہ کناں
بلئے من زانت عرفان ھوشیں گپ جنئگ ءَ نہ ات شپ بے وھدا من گُشت عرفان بوپس سھب ءَ گپ جنیں
دومی روچ ءَ عرفان پشومان ات بے وار ات میسجے راداتگ اتے زرگل مناں پہل کن من دوشی نشہ بوتگاں مزاک کتگ دل ءَ میار
من زھر گپتاں عرفان من تئی لیبوک نیاں شپ ءَ تو گُشئے مناں گوں تو مہر انت سُھب ءَ گشئے مسکرا کتگ
نو تو مزن ءِ او مناں چُک است عرفان ءَ پدا پہلی لوٹ ات ءُ گشت زرگل راست ھمیش انت کہ تو مناں دوست بئے بلئے ترساں کہ تو ناراز مبئے من چہ تو ھچ نلوٹاں بس تو گپ ءُ کندگے بجن تاکہ درمُلک مناں گار مکنت
من بچکند ات ءُ گشت گنوک تو وا مناں کسانی ءَ چے دوست بئے عرفان ءَ پورا بس ھمے گپ اش کنئگی ات
ما کدی ءُ چون نزیک اتکیں ھچ سما نبوت اے روچاں من ءُ عرفان گوں یک ءُ دومی انچو دست گٹ اتیں کہ وتی ھیال ھم گور نہ ات
عرفان چالاک ءُ زانتکار نہ ات بلئے سک مارتے من میسج ءَ ھبر کت آئی ءَ منی ھال زانت تاں کہ دل ءِ ھبر در نہ یتک عرفان ءَ وتی زِد یلہ نہ دات
برے برے من جیڑ ات منی ءُ عرفان ءِ نزیکی یک بدنامی یے رزواھی یے من ھمے کہ جُھد کت عرفان ءَ بگشاں کہ منی ءُ تئی ھوری شر نہ انت عرفان ءِ ائیوکی چو اکسے ءَ منی دیما اتک عرفان بے مناں نہ بیت عرفان ھم زانگ ءَ ات
چیزے سال گوستگ ءَ من لاپ پُر اتاں عرفان مُلک ءَ سرگپتگ ءَ عرفان ءِ یک چمے ملک ءَ رؤگ ءِ گل ءَ ارس ات دومی ءَ منی لاپ پُری ءِ گم زھر ات
من گُشت برو پہ وش بیا پہ وش
عرفان ءَ بیگاھا مناں اجازت کت گشتے شپ ءَ فون بکن تئی گوما ھبر کناں باں سفر کناں باں
عرفان وتی لوگ ءَ سر بوتگ ءَ مناں ھال داتے پدا تاں ھپتگے عرفان ءِ فون میسج پہ من نہ یتک
یک روچے من لوگ ءَ ابیتک اتاں تہنا اتاں بے عرفان ءَ وش بوھگ ءَ نہ ات درستاں گوں زھر اتاں چونہا لاپ پُرّی مردم چو بیت من وا گنتر اتاں کہ عرفان ءَ فون نہ کتگ
من وتی دل ءِ درستیں زھر یک جاہ کتاں ءُ عرفان فون کت
عرفان ءَ فون گپت ءُ گشت آں اڑئے چون ءِ تو؟
منی جاک بندات بوت ھرچی دل ءَ است ءَ ھرچی دپ ءَ در اتک من عرفان ءِ گوشانی میار کتاں
جاک ءَ ھلاس بوت من دمبرت ءُ جست تو فون چیا نہ کتگ ہنچو روچ انت عرفان ءَ گشت جاک تو کت بد ءُ رد گُشتاں نو من فون نہ کنئگ ءِ سبب ءَ چیا بہ گشاں تو ھال کن تو جوڑ ءُ وش ئے راستی من ترا پرندوشی واب ءَ دیستہ عرفان ءَ گپ دپا ات پُشتہ یکے ءَ آواز دات عرفان جنازہ تیار انت بیائے من ھُشک ءُ ھیران بوتاں عرفان…. کئی جنازہ چے بوتگ؟
عرفان ءَ گُشت مناں کمو رندا فون بکن منی کیسگ ءَ او مباھل ءَ دوھیناں زر مان نیست ءُ فون بند کتے
من پریشان بوتاں وسواسے ءَ گپت جیڑگ ءَ لگ اتاں کہ مُلک ءَ وا جنگ ءُ شدتے رُستہ گناہ ءُ بے گناہ نیست بجن دور دئے
دیر نہ گوستگ ءَ کہ من پدا فون کت عرفان چے بوتگ کئیا وفات کتگ؟
عرفان ءَ گرانیں ساھے زُرت ءُ گشت منی تِری ءَ او آئی ءِ چُک ءَ چُک انچو پیداک بوتگ تری ءَ وفات کتگ پدا مرچی نونُک ءَ ھم….
من گُنگ ءِ تاں پشومانی ءَ نزانت چے بگشاں عرفان مناں پہل کن ترا باز ھبر دات پدا اے وھدا کہ ترا منی زرورتیں
عرفان ءَ بچکند ات ءُ گشت پروا نیست کرباناں مناں وا تئی مدام زرورتیں تو گڑا ھچبر مناں ھبر نہ دیئے عرفان ءَ ھمے ھال ءِ توکا مناں وشان کت
ماہ گوستگ ءَ کہ عرفان پدا اتک
مناں گشتے زرگل من نزانتہ تئی واستہ چے بیاراں گوں پمیشکہ ھچ نیاؤرتہ گوں من گُشت من بس ترا لوٹاں
عرفان مدام بچکندوکیں مردمے ءَ بلئے آ روچی کہ من اسپتال ءَ پہ چِلگ بوھگ ءَ داخل اتاں عرفان ھلاس ات دم پہ سھت مناں فون کتے پورا مناں چے گیشتر درد عرفان ءَ پِر ات سک پریشان ات
فجرئے بانگ ءَ رند من فون کت اولی گپے ھمیش ات چون ءِ تو من گُشت تو نہ وپتگ ءِ گشی واب نھیت
من گُشت وشاں چُک بچکے منی ءُ تئی مہر ءِ نشانی انت
من زرگل ءِ اے گپ اش کت منی پادانی چیرا زمین در اتک مناں تاں یات کنت من اولی رندا زرگل اما گُشت ءُ جست کت مہر ءِ نشانی منی مات زرگُل ءِ چم ارس بوتاں گُشتے ھَو منی چُک منی ءُ عرفان ءِ مہر ءِ نشانی تو مناں جُست کت نو من ءَ سما بوت کہ من کسہ آرگ ءَ انت پیسرا من پورا اسپتال ءَ اتاں عرفان ءِ گوشدارگ ءَ ات
من گُشت اماں اے وا بدنامی یے کئے بوتگ ھمے چُک
زرگل ءَ گُشت دریگتے ترا عرفان ھوش بوتیں تو سک کسان ات ءِ عرفان ءَ مارا درستاں یلہ دات بلئے تو عرفان ءِ جندئے ھمائی ءِ اکس ءِ آ چُک…… منی شہزاد جان توئے عرفان تئی بے نکاہ ءُ بد نسیبیں پِت بوتگ
ءُ تئی نام ھم عرفان ءَ پسند کتگ شہزاد….. زرگُل ءَ منی نام گپت ءُ بے برمش بوت
نازل عرفان ءِ نماسگ منی چُک زرگل ءِ کُٹ ءَ واب کپتگ ءَ جمبر نرم نرم ءَ شنزگ ءَ اتاں من پاد اتکاں دریگ بند کت لیٹ روک کتاں نازل چِست کت چاراں زرگُل ءِ دست سارتاں نازل من واپینت ءُ اتکاں منی مات زرگُل ءَ امروز یلہ داتگ ءَ۔۔۔۔