آزمانک
وداریگ
زیمر بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
نھنگام ءَ آئی ءَ چماناں لوگ ءِ مزن درّ ءَ چیر کت بان ءِ تہا دپی نیمگ ءَ چوکاٹ ءِ نزیک ءَ نشت۔
بام ءِ ساپی ءَ گوں مُرگاں درنگاناں یل دات ءُ جل ءَ اتک اَنت, چُک ءُ چوریاں ہم بُنڈاناں ویل دات ءُ چُل ءَ دیم پہ بلُّک ءَ رپت اَنت۔
ست آست ءَ لوگ ءِ گپ ءُ سلوات گیش بوت اَنت۔
آ یک وڈ ءَ نشتگ ءُ چارگ ءَ اَت کہ اے دمان ءُ آ دمان ءَ مستاگرے کیت یا آئی ءِ جند, بلے۔
چاران چاران ءَ اناگت ءَ دو نرّیں جنگُل آئی ءِ چمانی سر ءَ چُری چُری کنان مِڑان ءَ ژپّگ ءَ شیگوست اَنت۔
آ گُڈ اِت ءُ دیم را تاب دات داں دو کروس لوگ ءِ مُرگانی راج کنئگ ءِ سر ءَ میڈتگ۔
اے چے دودے جہان ءِ آ وتی اندر ءَ ایر کپت جیڑ اِت۔
بائد اِنت دنیا ءِ تہا ہچ سُر ءُ پُر کنوکیں ساہدار مہ بوتیں ھچ ءَ وتی ہند ءُ جاگہ مٹ کت ءُ یل ءَ دات مہ کتین اِنت۔
ھر ساہ دار چو مچ ءَ یا ایدگہ درچکاں داہمی میلانک بوتیں۔!!
گڈا کجا جیڑہ, کجا جنگ ءُ جدّل, کجا درد ءُ ھندو ءُ کجا گار ءُ بیگوائی ھدا تو رد ئے تی۔
لوگ ءِ مزن درّ کسّے ءَ ژانبالینت۔ آ انچو سُر اِت ءُ ھیالاں در اتک۔
بلے نہ مستاگرے اَت ءُ نہ آئی ءِ۔
روچ سپر جنان ءَ اتک بان ءِ درتکگیں اکس ءِ سر ءَ اوشتات آ پاد اتک اکس ءَ را کمو یک کش ءَ درتک ءُ درائینت۔
من دم نہ بُرتگ من کمی ہم نہ منّ ایتگ ءُ منی اُمیت انگت مھکم اِنت, مِک اِنت, برجہ اِنت۔ پدا آئی ءَ اکس ءَ را پول اِت۔
تو کائے نہ؟
اکس ءَ چہ ھچ پسہ نہ یتک۔
آئی ءَ وت درائنینت۔
تو آیگ ءَ کائے ھشک ءَ من ءَ کلاگ بند ئے۔
پدا آ دمانے ءَ ھاموش بوت اکس چست کت ءُ امبازیت, داں دنیا لھتیں سال ءَ پشت ءَ شت آ ترانگاں گردینت پشت ءَ بُرت۔
ھڈے بیا ورگ بور تو ھر وھد ءَ ھمے کاراں نہ گیش ئے۔
روچے یک شہر ءُ میتگے راوئے وت ءَ بلائیں مردمے کتگ۔
مارا ہم کمو وھد بدئے گوں۔۔۔۔۔۔۔۔۔
واجہ ءَ وتی کار ویل دات اَنت ءُ آ امبازیت۔
آ پھک جہ سِر اِت ءُ ھیالاں در کپت داں ھشکیں اکسے ماں امباز ءَ اِنت بان ءِ دل ءَ اوشتاتگ۔
سال ءُ وھد ھم ھما اَت اَنت کہ آئی ءَ را بان ءِ تہا اکس بگل ءَ اَت اوشتاتگ اَت۔
بس ترانگاں رد داتگ ءُ پشت ءَ بُرتگ اَت۔
آئی ءِ چمانی ارس چہ رولہئیں انارکاں شیپ گپت اَنت۔
اکس اوشتات وتی جاگہ ءَ آ نشت دروازگ ءِ چوکاٹ ءِ سر ءَ گوں لٹُّکے ءَ لکیر رست ءُ ھبر کت۔
من جنوزام نہ آں, بلے منی لوگواجہ ہم منی گور ءَ نہ اِنت۔ گڈا من چی ے آں؟؟؟
من وت ءَ وت جست ءَ اوں۔
منی کرّ ءَ پسّہ نیست۔
بلے من جنوزام نہ آں۔
کئے گوشیت من جنوزام آں؟
منی لوگواجہ ڈنّ ءَ اِنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
اناں اناں من نزانی کجا اِنت۔
بلے من ءَ وت گشت ئےِ کہ من کایاں منی گُداں استری دئے۔ گُد انگت استری اَنت ایر اَنت۔
من رواں وتی سیائیں گُداں دِرّاں۔
آ گپ گپ ءَ پاد اتک پیتی ءِ سیائیں گُد ئےِ مگراز کت اَنت پسّیل ءَ ھما دیم مانبُر اِت اَنت۔
من وَ نوک سوریں زالے آں۔
انو منی لوگواجہ کیت ما ھور نان وریں۔
آ چو گنوک ءَ جبّڑان ءَ اتک بان ءِ دپ ءَ نشت پاد اتک, نشت پاد اتک, اے دیم ءُ آ دیم ءَ شت ءُ اتک۔۔۔۔۔۔۔
لوگ ءِ ایدگہ کُل وتی شلُپگاں گسی اَت اَنت۔
پہ آئی ءَ کس نیست اَت۔ لوگ ھبیر اَت مُرتگ ءُ ویران اَت۔
بازیں راوگ ءُ آیگ ءَ آ دم بُرت شت بان ءِ دیم ءِ دیوال ءِ اکس چست کت چپیں دیوال ءِ پاٹ ءِ بُرز ءَ جت۔
روچ ءِ پند آسر بوت دیگر ءِ سُہری میتگ ءَ لم لم ءَ اندام کنان اَت, آئی ءَ چماناں کوست اتک آدینک ءِ دیم ءَ اوشتات سریگ چہ سر ءَ جل گردن ءِ سر ءَ ایر کت ءُ جُنڑیت۔
چوشیں چلّی اگاں آ انو بیئت من ءَ اے رنگ ءَ بگندیت, مود یل ءَ اَنت گُد چل اَنت ءُ باریں دیم چنچو روچ اِنت نہ شُشتگ۔
رواں جانے شوداں شوک باں ننداں۔
ہمنچوکہ آ بروت آدینک ءَ یل بدنت داں آئی ءِ چم آدینک ءِ توک ءِ اکس ءَ کپت اَنت کہ پشت ءِ دیوال ءَ درتکگت۔
تو من ءَ چیا چارگ ءَ ئے؟
من ءَ کلاگ بندگ ءَ ئے۔
من انو رواں جانے شوداں شوک باں کایاں بچار تی دل چوں مان بیت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
گیٹ ءَ درکگ ءَ تور کت۔ آئی ءَ آدینک ویل کت ءُ بان ءَ ڈنّ گُڈ کت۔
بلے۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔!!
سوچ ئے جان نہ شوداں, اناں اگاں من جان بشوداں وت ءَ بسنگاراں گڈا مردم نہ گش اَنت ایشی ءِ مرد بیگواہ اِنت انگت اے وتی شوک ءَ گیش نہ اِنت۔
دمانے ءَ آ ھچگی نہ بوت نشت دست ئےِ سر ءَ کت اَنت۔۔۔!
اگاں مستاگرے بیئت تی ھال ءَ بیار ایت تو زانئے من چے چے اِش دیاں, آئی ءَ دیم گوں اکس ءَ کت ءُ جست کت۔
تو بوشت ترا مستاگیاں پیش داراں آئی ءَ گوں اکس ءَ گشت ءُ پاد اتک دیم پہ پیتی ءَ شت۔
من گشتگ من وتی دہ جوڑی گُد ئےِ دیاں ایشاں بچار تو چے گشئے؟
اکس ءَ چہ ھچ پسّہ نہ یتک۔
دیگہ پانزدہ ھزار کلدار زر ئےِ دیاں شر اِنت؟
اکس ءَ پدا ھچ نہ گشت۔
من گشاں منی کرّ ءَ ھرچی ھست من دائینی۔
اکس ءَ ھچ نہ گشت ءُ درّ کسے ءَ ٹُک اِت آئی ءَ باھند کت اتک بان ءِ دروازگ ءِ دپ ءَ اوشتات۔
بلے۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔!!!
شپ باز دیم ءَ شتگ اَت میتگ اِنسرتگ اَت لوگ ہم کوراسی ءَ ایر کپتگ اَت, آئی ءَ بتی کشت ءُ نپاداں دراج بوت۔
مرچی بلّے من تہنا اوں بلے دائم تہنائی نہ بیت آ الم کیت چو ہم بیت کنت باندا روچ تہنا مہ بہ بیت روچ گوں ھمراہے ءَ بیئت۔۔۔۔۔۔۔۔
آ جبّڑان جبّڑان ءَ واب کپت, شپ ءِ سپر آسر بوت بام ءَ دات آئی ءَ چماناں پدا لوگ ءِ مزن درّ ءَ چیر کت بان ءِ دپ ءَ دروازگ ءِ چوکاٹ ءِ جان ءَ نشت۔
روچ چہ دیم ءِ مچّاں لم لم ءَ بُرز بوت۔
بلے ایوک ءُ تہنا نہ مستاگرے گون اَت ئےِ نہ آئی ءِ لوگواجہ۔۔۔۔۔۔۔۔۔
بس ہما اَت, تہنائی اَت ءُ اکس اَت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
