نِمدی یے پہ وتی زِندمان چِراگءَ ۔ طیبہ بلوچ

366

نِمدی یے پہ وتی زِندمان چِراگءَ

طیبہ بلوچ (وائس چیئرپرسن بی ایچ آر او)

دی بلوچستان پوسٹ

چِراگ۔۔۔۔ ! پانزدہ نومبر2017ءِ ھما کَہریں شپ وَ ترا یات بیت۔بلے اے بگندئے تئی یاتاں مہ بیت کہ نومبرءَ ترا چہ من پُل اِت ءُ پدا مئے زند ءِ ھمک وشی آسر کُت اَنت ، منءَ گوں چُکاں در پہ در کت ، تئی بیگواھیءَ منءَ زرینہ ءُ زرجان کت۔

چِراگ۔۔۔
ترا یات بیت کہ تو مَہرنگ ئے گوْرا نشتگ ءُ آئیءَ وانینگءَ اِت ئے ءُ من ورگءِ جوڑ کنگءَ گوں دزگٹ اِتاں ھمے وھداں دَر ءَ توار کت ءُ دیر نہ گوست سرجمیں لوگءَ لشکر مان رتک اَنت۔

تئی ھواریءَ اِزّت جان ، رفیق ءُ حسّامءِ لٹ ءُ کُٹ کنگءَ گوں گلائیش بوت اَنت۔ گوْنڑوئیں زہگاں نہ زانت کہ اے کئے اَنت ءُ پرچہ شمارا کم شرپ کنگءَ اَنت؟ مہرنگ عبدین ءُ سَنجر منی دامنءَ گوں لِچ اِتگ اِتنت۔

ھمے وھداں کہ ترا گوں تئی سنگتاں برگءَ اَت ، بگندئے ترا یات بہ بیت کہ زھگاں منی دامن یلا دات ءُ تئی پاد گپت اَنت، گِریت ءُ پریات اِش کت کہ مئے ابّاءَ مہ بر اِت ،بلے اے کُودکیں زہگ آھاں لگتمال کُت اَنت ءُ ترا گوں وتی سنگتاں گوں وت برت اِش۔

سَنجر داں لوگانی جہل ءَ ابّا ابّا ءُ پریات کنانءَ شمے رندا کپتگ اَت۔ ھمے وھداں یک سِلاہ بندیں مردےءَ منی تلاشی گپت ، منی بے وسیں ارس ماں اَنارکاں جہلاد بوت اَنت کہ زندگیءَ منی گُشان کسءَ دست جت نہ کتگ اَت ، بلے مرچی منءَ دری مردے پٹ ءُ پولءَ (تلاشی)ءَ اَت۔ لوگءِ کتاب ءُ سرجمیں سامان آھاں گوں وتءَ برت اَنت گوں۔ من گوں زَھگاں سرجمیں شپ پہ پریات ءُ زاریاں گوں گوازینت۔ ھما روچءَ چہ پد تئی ءُ تئی سنگتانی ھچ پیمیں ھالے نہ یتک۔ من شُد ارتال، پریس کانفرنس، ایف آئی آر دُراہ کتگ بلے ھچ پہ ھچ۔

چراگ۔۔۔ من یک کَہریں سالے سرجم ءَ تئی پدرْدیں یات ءُ وداراں گوں گوازینت ءُ زہگ ھم مدام تئی نام ءَ گراَنت ءُ گوں ارسیگیں چمّاں واب کپ اَنت۔ نومبر ءِ ماہءَ وھدے کہ منءَ اے ھالءَ گِپت کہ شبیر ءِ لوگی ءُ آئیءِ گُہار ماں شالءَ شُد اڑتالی کیمپءِ جتگ ءُ نشتگ اَنت، من ھم چہ جاؤ ءَ تئی مہرنگ ءُ سنجر ءَرا زُرت ءُ ھمادا سر بوتاں۔ وھدے کہ من کیمپءَ شُتاں داں آؤدا لہتیں مردم نشتگ اَت۔ منی چمّ منی نزیکءَ نشتگیں یک جنکےءَ کپت اَنت کہ آ ھاموشیءَ گوں نشتگ اَت ءُ وتی ھیالانی تہا گار اَت۔ من چہ آئیءَ جُست کت کہ تو کئے ئے ءُ ادا چیا اتکگ ئے؟ آئی گُشت کہ من زرینہ ءَ آں ءُ شبیر بلوچ ئے لوگ بانُک آں، منی لوگ واجہءَ را سئے سال پیش چہ کیچءِ دمگ گوْرکوپ ءَ پاکستانی لشکرءَ وتی آپریشنے ءِ وھداں آوار جتگ۔آ سیما اِنت شبیر ءِ گُہار اِنت مارا ھپتگے بیت کہ ما چہ آوارانءَ اتکگ ءُ ادا ماما قدیر ءِ جتگیں کیمپ ءَ نشتگ اِیں۔ بلے شبیر ءِ ھچ وڑیں ھال ءُ اھوالے انگت نیست اِنت۔ چونہا من چہ وتی لوگءَ چہ در نہ یتکگ آں بلے مروچی منءَ شبیرءِ مِہراں اِنچو دور ءُ ماں کِشکانی سرا آؤرتگ۔ بلوچستان ءِ کجام دمگءَ کہ لاشے کپیت گڑا منی دل ھلاس بیت کہ باریں کُجام لوگی جنوزام بوت، کجام گہار بے برات بوت، کجام مات بے چک؟ ءُ کجام زھگاں چہ آھانی سارتیں ساھگ سندگ بوت ؟ من ھم وتءَ چو جنوزام ئیں جنینءَ جیڑاں۔

چراگ۔۔۔ اے گپّانی وھداں زرینہ ءِ ارس چہ دیدگاں جہلاد اِتنت، منی دلءَ ترسےءَ باھند کت کہ باریں تو گوں سنگتاں چون ئے ؟ بلے زرینہ ءِ دیمءَ من وتءَ ڈڈ کت ءُ زرینہءَ را تسلہ دیگءِ جُہد کت ءُ گُشت کہ ھیر بیت۔ منی زند ئے ھستی منی لوگ ءِ چراگ منی چمّانی دیما گوں وتی ھمبلاں برگ بوت ، آ وھدءَ من ھچ کت نہ کت۔ بلے پہ وتی بیگواھیں چِراگانی یل کنائینگءِ ھاترا نوں ھرچ پیمیں جُہد کنیں۔
منءَ گوں زہگاں نوں چار ماہ سرجم اِنت، شال ءِ ھور ءُ ھار، سارتی ءُ برپ باری پہ زرشانی گوازینت اَنت ءُ انگت نشتگ اِنت۔ مہرنگ ھر روچ جُست کنت ءُ گُشیت کہ جیجا ! منی ابّا نوں کدی کیت اِنت ؟ تئی ھمبل حسّام جان یلءَ کنگ بوت منی اُمیت گیش بوتاں کہ تو ھم پہ سلامتی یلءَ کنگ بئے۔

چِراگ ، من زاناں ترا ھم مئے یات کاینت ءُ تو ھم مئے دابءَ ماں امیتے ئے ودارءَ نشتگ ئے۔ من اے ھم زاناں کہ تہاریں کوٹیانی تہا تو لٹّ ءُ کُٹّانی دیمپان ئے، آ ازیتّاں کہ تو سگّگءَ ئے آھانی بابتءَ من ھچ گُشت نہ کناں۔

ما ھم ادا دماگی (زہنی) ءُ جانی ازیتانی تہا شال ءِ مزنیں سارتیءِ سرا پہ شُمے یل کنائینگءَ شُد اڑتالی بنجلےءَ نشتگ اِیں۔ تئی سِچکانیں ھیال ءُ یات اَنت کہ منءَ ماں ایمنیءَ نندگءَ نہ اِشتگ اِت۔ پہ تئی ھاترا من ھر وڑیں کانود ءُ ھکّانی ھر وڑیں ادارھانی درءَ وتی پِریات بُرتگ اَنت بلے انگتءَ ھچ نہ بوتگ۔

چراگ۔۔۔
اے بَرجاھیں جُہد انگت برجاہ اِنت ءُ من چہ وتی جہدءَ دلپروش ھم نہاں بلے پدرْد آں کہ من شالءَ را وتی کُت ءُ وتی درد ءُ پریاتانءَ زُرت ءُ ادا اتک آں، بگندئے ادا من گوشدارگ بہ باں، منی ارسانی ھواریءَ ارسانی ھار ادا بہ ملّ اِیت گوں ، بگندئے تئی ھال ءُ اھوالے کسے پمّن بیار اِیت، تئی یل کنگءِ ھال بگندئے پمّن مستاگی یے بہ بیت ءُ بئیت۔

بلے نوں منءَ گُمان بیت کہ شال ءِ سارتیءَ انسانانی اھساس ھم بادینتگ اَنت۔ نزاناں بگندئے ادا من انسانے لیکگ نہ باں یا کہ ادا انسان ئے جند نیست اِنت۔ بلے من تئی ودارءَ آں ءُ تو المءَ واتر بئے۔

 

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔