شھید سدّام پنّام ءِ اِرپان جان – کمبر بلوچ

شھید سدّام پنّام ءِ اِرپان جان

نبشتہ کار: کمبر بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ 

شھید سدّام پنّام ءِ اِرپان جان منا پَہل کن کہ من تئی ھمسپرءُھمکاری کُت نہ کُت ۔سال دو ھزار چاردہ اَت کہ وھدے منی سر شور پارود ءِ سْرمگیں کوھاں بلوچ لبریشن آرمی ءِ اوتاگءَ کپت. چم یک لاگر بدن ءُ سبز رنگیں ورناھے ءَ کپت اَنت کہ آئی نام اِرپان اَت،گُڑا منی ھُبّ ءُ واھگ گوں شھید اِرپان جان ءَ گیش ودّان بوت اَنت کہ دوستی ءُ سنگتی گوں مھروانیں رنگے ءَ بُنگیج بوت. وھد ھمے وڑ ءَ گْوزان اَت کہ منی ءُ ارپان جان ءِ نزیکی ءُ ھم ھیالی ھم گیش بُوھان اَت. شھید ارپان جان گوں گل ءِ کاراں انچو دست گٹ اَت کہ اوتاگ ءَ باز کم نشت، موٹر سائیکل ءِ گون اَت برے شُورئے اے کُنڈ ءَ اَت ءُ برے آ کُنڈ ءَ اَت. برے کلات برے نوشکی برے ھاران برے ھُزدار اَت. برے برے کہ اوتاگ ءَ نشت گُڑا گوں پُر مھریں بچکنداں مُدام پہ شُگل ءُ مسکرا اَت۔ برے برے گوں سنگتاں الاکائی، ھند ءُدمگ ءَ در ءُ مْیان اُستمانی سیاست ءِ سر ءَ گپ ءُ گال اَت. ھر وھدے کہ گپ ءِ ھَند ءُ اِلاکائے سر ءَ اتک گُڑا شھید ارپان ءَ سردارانی زلُم زُوراکی ، ناروائیانی سر ءَ ھبر ، گپ ءُتران کُت ءُ جْوانیں رنگے ءَ سرپدی دات کہ اے سرداراں چونیں، چونیں زلُم ءُ زیادتی نہ کُتگ۔ بلوچ مھلونکءِ سر ءَ زُوراکی انچو کہ پاکستان کنگ ءَ اِنت چُد گنتر ھم سرداراں کُتگ کہ انگت کنگ ءَ اَنت ۔سردارانی سرا سک زھر اَت، چیاکہ چم دیستیں زُلم ءُ زُوراکی آں زانتکار ءُ سرپدیں مُردم کدی سر ءَ جَھل نہ کنت کہ چے بیت بِہ بیت من ءَکار نیست بلکیں آ ھمے ناشریں کارِستانی ھِلاپ ءَ پاد کیت ءُ آھنیں دیوال جوڑ بیت ۔ پمشکا من مرچی اے ھبر ءَ پہ پھر گْوش آں کہ شھید اِرپان جان چہ ھما سوھو ئیں ورناھاں یکّے اَت کہ وتی زندمان ءِ گُڈّی ساھت ھم پہ راجی جُنز ءُ راجی آکبت ءِ دیناں بکشات۔

دوھزار پانزدہ اَت کہ ناگھاں شھید ارپان جان چہ مئے چماں چے اندیم بوت، من ھمے سر پد بوت آں بلکیں کارے چیزے ءَ شُتگ، پدا جسُت کنگ ھم پہ چیر جنگے ءَشرّیں ھبرے نہ اَت. دو ءُسئے ماہ ءَ چہ پد کہ اِرپان جان چہ وتی سپر ءَ اتک مں دیست ءُ ھال ءُ اھوال پْرس اِت آں کہ تو گار بوتگے دیریں ، بےتو اوتاگ وش نہ بوتگ یار؟ گُڑا گوں شھد ءُ شیریں بچکنداں منءَ پسّوے دات ءُ گُشت ئے یار من آروس ءَ شُتگ اُوں، من آروس کُتگ. گُڑا من مبارک باتی دات ءُگْوشت کہ ترا آروس مبارک بات، پدا من کند اِتءُ گْوشت باریں زھگ ءُ مَھگءِ کار کُتگ اگاں نہ۔۔۔۔۔؟ گْوش اِیت یار تنیگہ زانگ نہ بیت بلکیں زھگے بِہ بیت جْوان اِنت ۔۔۔۔۔۔۔زندگی ءَ ھچ بروسہ نیست. ھمے وڑ ءَ وھد گْوزان اَت یک روچے من ءَ ارپان جان گْوشت کہ یار منءَ زھگے بوتگ بلے جنکے۔۔۔۔۔ من چہ گل ءَ بال اُوں کہ مں نوں پس ئے بوتوں، پہ کندگ گْوشت ئے گوں من چو پیش ءِ وڑ ءَ شُگل ءُ گوازی مکن اِت من نوں پِتے آں ۔ چو شُمئے وڑ ءَ لُنڈ ءُ بے آروسے نیاں ۔

من سوج کُت تئی چُکّ ءِ نام کئے اِنت؟ پسّوے دات ءُگْوشت ئے بی بی دُرین ،یار منءَ سک دوست اِنت بلے! نسیب کہ من دُرگل ءَ بِہ گنداں ءُآئرا بڈ ءَ بکن آں۔ کُٹءَ بنادین آں ءُ منا بِہ گْوش اِیت ابّا۔۔۔۔۔۔۔۔۔ ءُ من بِہ گْوش آں جی منی لاڑُکیں جنک۔۔۔۔۔ بلے یار کار انچو باز اَنت کہ من سنگتاں یل دات ھم نہ کن آں۔ پرے ھاتر ءَ گیش نہ جیڑاں ۔۔۔۔۔۔۔ زندگی بیت دُرین گندگ بیت ، بلے اول کار ،مارا سک باز کار کنگی اِنت ءُ وھد کم اِنت.من گْوشت اَو یار وھد سک کم اِنت کار ھم باز اَنت، بلے اے کار ھتم نہ بنت۔ اگاں موہ رست دُرین ءَ بِہ گنداں باز جْوان اِنت۔

اے راستی یے اگاں من شھید اِرپان جان ءٍ یات ءُگپّاں ، کاراں کُلاں نبشتہ بکن آں یکّے نہ باز کتاب نوشتہ بیت، پرچہ کہ دو سال من گوں شھید ءِ نزیکی ءُ یکجائی ءَ گْوازینتگ۔

ھمے وڑ ءَ وھد مئے ودار ءَ نہ اَت ءُ گوں تْرندیں گاماں دیم ءَ کِنزان اَت کہ یک روچے منی ءُ شھید ءِ ننگّری لگت ۔ننگّری ھپت روچیگ اَت کہ شھید چو ھما پیش ءِ وڑ ءَ برے یک دیمے ءَ تچگ ءِ تہ ءَ اَت ننگّری ءِ مُدّت ھِلاس بوت . ننگّری ءِ گُڈّی روچ ءُ سُھب ءِ سر اَت کہ موسم سک سرد اَت ،روچ ءَ پہ کلھّے وتی سر ڈنءَ کش اِتگ اَت ۔روچ ءِ بْرانز ماتیں گُلزمین ءِ سر ءَ تالان اِتاں ءُ سمین سارت ،سارت ءَ پہ دابے کشگ ءَ اَت۔۔۔۔۔ شانتل زھیرونک جنئگ ءَ اِتاں، کپوت گوں وشیں کُوکُواں۔۔۔۔۔۔۔۔ وشین الھانیں بُلبُل گوں شینزارگاں ۔۔۔۔۔۔۔ھر کس پہ گُونگے وتی نازیں زندمان ءِتہ ءَ ھنوش اَت۔

ھمے دَمان ءَ من ھم بے پہ مِنتّیں لاپ ءِ دوزھیں آس ءِ توسگ ءَ گوں آرتءِ تر کنگ ءِ واستہ چاھدانی زُرت آپ مان کُرت ءُ آس ءِ سر ءَ ایر کُرت ۔آس روک اَت ،موسم سارت ءُ سنگتانی مجلس ءُدیوان اَت۔ پہ چاہ ءٍ واستہ کش ءَ دِگہ چاھدانی یے چاہ ءَ پُر اَت ۔ ھمدا سنگتے ءَ گْوشت کہ تئی پارٹنر بزاں کہ (شہید ارپان جان) پیداک اِنت آرت ءِ تر کنگ ءَپرماے مروچی۔ ھمے گپ سنگت ءِ دْپ ءَ اَت شھید سر بوت ءُ سلامے دات ءُ منی دیمءَ چار اِت ئے ءُ گْوشت ئے چے ھال اِنت پارٹنر؟ من وتارا سادہ کُت ءُ گْوشت تو کائے ؟ من ترا زانگ ءَ نہ اُوں ،تو منی چی یے پارٹنر ءِ؟ گوں بچکند گءَ پسّوئے دات ءُ گوشت ئے تو من ءَ بےھال کُت ، من تئی ننگّری ءِ پارٹنر نہ اُوں؟ پدا من گْوشت کہ یار من ترا اِد ءَ ننگّری ءَ نہ دیستگ پمشکا ترا سوج کُت ھاھاھا۔۔۔۔۔۔۔

پدا من ءَ گْوشت ئے یار چے بکن آں یار ، کار زانہ نندگءَ کِل اَنت. من پَسّو تَرّینت اَو جان تو راست گْوش ئے من مزاک کُت۔ آپاں زور بیا من رواں آرت کشّاں کاراں ۔۔۔۔۔۔۔ ما آرت تر کُت ءُ نان ءِ پَچگ بندات کُت ۔ ھمے ساھت ءَ منا گُْوشت ئے من یار مرچی رَوگ ءَ اُوں ڈنّ ءَ پَہ تو چے بیاراں گوں واتری ءَ۔ من گْوشت ھرچی کہ تئی دستءَ بیت منءَ سرءُچمان اَنت. بلے ! من زانت کہ ڈنّ ءَ رَوگ ءَ نہ اِنت، دِگہ جاھے رَوگ ءَ اِنت ، بلے چو نہ زانت کہ کُجا روگ ءَ اِنت. سُبارگ ءَ چہ پد وت ءُ دِگہ سنگتے درکپت اَنت ءُ من ھمے جیڑ اِت کہ بلکیں دُرگُل ءِ چارگ ءَ رَوگءَ اِنت؟ بلے اے نہ زانت کہ آئی وتئی ڈنّی ٹکٹ کُت ءَ چمن چہ دور روگ اِنت پدا من آئرا ھچبر نہ گنداں ، بلے آئی وتی ڈنّ ءِ رَوگ ءِ تیاری سرجم ءَ کُتگ اَت. دومی سنگت پدا واتر اُوتاک ءَ اتک شپ منءَ گْوشت ئے کمبر ترا ارپان جان باز سلام کُتءَ ، ءُ پدا ھمے گْوشتگ ئے کہ یار من کمبر گوں مزاک کُتگ گْوشت ءَ کہ من ڈنءَ رَوگ ءَ اُوں. گُڑا من سک تنگ کُت کہ تو پرچا کمبر گوں دروگ بستگ۔۔۔۔۔ گُڑا ھمے پسّوئے داتءَ کہ چے کن ئے یار پارٹی ءِ کار اَنت رازداری المّی اِنت ،کدی کدی دُروگ ھم بندگ کپ اِیت .شہید ارپان جان گندگ ءَ وتارا زاھر ءَ سک سادگے کُتگ اَت بلے سادگے نہ اَت، بلکیں سکیں زانتکار ءُ پُر توکل اِیں ءُ کمٹڈیں سنگتے اَت ۔پہ کار ءَ شپ ءُ روچے ھچ نیست اَت ، نے سردی نئیکہ گرمی مُدام گوں وتی جُھد مُلمہ اَت
ایندگہ روچ ءِ سُھب ءَ سنگت فون ءَ شُت انت مگرب ءَ واتر اتک اَنت ھمے ھال اِش گون اَت کہ یار ارپان گوں سنگتاں شھید کنگ بوتگ۔ ھمے راہ ءَ کہ سنگت شُتگ اَنت ھمے راہ ءَ دژمنءَ بستگ۔ لگور ءُ بُزدلیں پوج ءَ سنگتانی دزگیر کنگ ءِ جُھد کُتگ بلے اے سرپد نہ بوتءَ شہید ارپان جان زندگءَ وتارا منی دست نہ دنت ءُ آئی گوں سنگتاں پیسر ءَ وتی تیاری کُتگ. شہید ارپان جان ھمدا فدائین کنت ءُ گوں وتی سنگتان شھید بیتءُ پوج ءُ بازیں درندگ مُردار کنت. گُڑا ھمدا من ءَ ھمے گپ دلءَ اتک کہ واکی ارپان جان منی وڑیں کم بھت تئی پارٹنر زانہ نہ بوتگ؟ آ درد ءُ اندوہ زانہ تئی دل ءِ تَہ ءَ ھستگ اَت، من زانہ منی دلءَ نیست اَنت۔؟ آ پگری ءُ شھوری زانت گون تو ھستگ اَت گوں من زاناں نیست؟ بازیں دگہ انچیں وت سریں جُست ءُ سوال منی مازگانی تہ ءَ اَتک.شھید ارپان جان تو ابدمان بوت ئے، بلوچ راج دپتر ءَ ما انگت دگہ بازیں چکاس ءُ مُشکلانی دیمپان بَہ اِیں۔

بلوچستان آجو بات
بلوچ سرڈگار سبز بات
بلوچ کوم زندگ بات.