جنوزام ءِ اِشک (دومی بہر ) – اِمُل بلوچ

362

جنوزام ءِ اِشک (دومی بہر )

نبشتہ: اِمُل بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

اولی بہر

من گُشت برو مین سُچ ءَ چالو کن دست یل دات داں مین سُچ یے چالو کُت لوگانی لیٹ روک بوت اَنت ،من شُتاں چہ آھانی لوگءَ بلے من ایشانی لوگانی بجلی سرجم ءَ شر نہ کت آں۔ یک لوگے ءَ یک بٹنے ءَ دو لیٹ روک بیت یک لوگے ءِ ڈن ءِ بلپ روک نہ بیت۔ یک لوگے ءِ چم شود ءَ لیٹ روک نہ بیت من زانت پدا ایشانی شر کنوک من اُوں ، چیاکہ من یکیں روچ ءَ دُری ءِ دیدار ءَ ھلاس کنگ نہ لوٹ آں ۔ اے دگہ روچ ءَ پدا منی بَلُک گُش اِیت مروچی پدا ایشانی بجلی ھراب اَنت برو شر اش بکن ۔من پدا شُتاں بجلی شر کت آں ھمے ھساب ءَ ھمک دو روچ یا سے روچ ءَ من پہ بجلیانی ھاتر ءَ ایشانی لوگ ءَ شُتاں داں ھمے نْیام ءَ دُری گوں من باز دْرسی ءُ راستی بوت۔ یک روچے ءَ منی بْرات زتک اتک گُشی مئے ھمساھگاں نوکیں فرج ئے زُرتگ ترا لوٹگ ءَ اَنت گُشی بیا مئے فرج ءَ شر کن ۔من وتی میتگ ءَ یکیں مردم اُوں کہ بجلی ءِ کار زاناں ،ھمے ھاترءَ من ایشانی لوگ ءَ رواں کایاں ۔ بجلی ءَ وت شر کن آں وت ھراب ھم کن آں ، بلے مروچی چہ منی تیاری ءَ اَبید منی روگ اُود ءَ بوت ۔من شُتاں آھانی لوگے فرج چالو کت ءُ دات درکپت آں داں گِنداں دُری وتی بان ءَ نشتگ ءُ موبائلے کِرّا ایر اِنت۔ من نزانتگ کہ دُری ءَ موبائلے است۔ من لوگ ءَ پُترتاں من گُشت دُری من فرج شر کتگ بلے اے وھد ءَ آپ ءِ مان مکن اِت ، من اے گپ بَلُک ءِ گشگ ءَ بے ھال بوتگاں تو برو بلک ءَ بِہ گُش آپے انوں مان مکن داں ھَشت کَلاک ءَ بِلّے۔تو جلدی بُرو کہ بَلُک آپ ءِ مان مکنت۔ دُری جلدی جلدی پاد آتک شُت موبائل ھمدا ایر اَت ۔دُری در آتک من شُتاں چہ دُری ءِ موبائل ءَ دُری ءِنمبر کَش اِت وتی کرّا سیب کُت ءُبچہ دُری ءِ آھگ ءَ پیسر من شُتاں۔من گوں ھیالاں گَلءَ بال کہ نوں وھد اتکگ من وتی دل ءِ ھالاں ،رازاں دُری ءَ بِہ گُش آں۔ دُری گوں من دْرستیءُراستی اِنت، منا شرّی ءَ زانت من وتی رازاں دُری ءَ بِہ دئے آں ۔ من شُتاں لوگ ءَ منی بَلُک وتی بان ءَ نِشتگ اَت ۔من شُتاں بَلُک ءِ بان ءَ بَلُک ءَ منا چار اِت کند اِت ءُ گُشت ھال کن باریں اِمبری چوں بیت ھور ءُ جمبر۔۔۔۔۔۔۔۔ بانکلینک پُلّ کنت یا نہ ۔من ھیران بوت آں بَلُک اے گرماگ ءَ بانکلینک ءِ بابت ءَ چی ءَ گپ ءَ اِنت ۔من بَلُک ءِ گپ کِمار نہ کُت، وھدے شپ بوت من کِساس شپ ءِ نُو بج ءَ وتی موبائل کَش اِت دُری ءَ مسیج کُت۔

چون ئے ۔۔

دیر ءَ جوابے کُت کساس پانزدہ منٹ ءَ پد گُشت ئے من وش آں۔۔۔تئی نمبر ءَ دْرس کنگ ءَ نہ اُوں تو کئے؟؟؟
من پدا مسیج کُت تئی کِرّا مَردُم است یا نیست من ترا فون کناں تو منا وت دْرس کن ئے۔
پدا مسیجے کُت وتی نام ءَ بِہ گُش نوں فون بِہ کن، چو من فون ءَ چست نَہ کن آں۔۔۔
من گُشت من فون کن آں اگاں تو منا دْرس نہ کت فون ءَ کٹ کن۔۔۔۔
پدا مسیجے کُت شر اِنت ،بلے انوں فون مکن من ترا مِسکال ءِ دئے آں گُڑا فون بِہ کن۔

کِساس یازدہ بج ءَ منا مِسکال ئے دات من چہ وتی واب جاہ ءَ پاد آتکاں ءُ مہمان جاہ ءَ شُتاں ۔من فون جت داں موبائل ءَ دیر ءَ رنگوارت۔۔۔۔۔۔ کمو دیر ءَ پَد چِستے کُت، گوں چِست کنگ ءَ ھَوار ھاموش بوت ءُگپّے نہ کُت۔ من اَنچش ھلو کُت پَسّوئے تَرّینت اِمُل توئے۔۔۔۔۔۔۔۔۔ من گُشت اَو مناں ! گُشی تو اے ساھت ءَ اے پئیم ءَ فون کنگ ءَ ئے ھیر اِنت ؟ من گُشت منا پتّو کارے اَست۔۔۔۔۔۔۔ ھمے ھاتر ءَ ۔۔۔۔جواب ءِ دات چونیں کارے بِہ گُش باریں ؟ من گُشت منا گوں تو مھر اِنت۔۔۔۔۔ من گوں تو آروس کنگ لوٹ آں ۔ من کہ اے گپ جت گُشی چے گُشت ۔۔۔۔۔۔۔۔اَنچو موبائلے کٹ کُت۔ من پدا فون جت داں موبائل بَند اِنت۔پدا سرجمینں شپ من اے دیم ءُ آ دیم لیٹ اِتاں۔۔۔۔ بازیں چُرتے جَت کہ اے کسّے ءَ ھال مہ دنت ءُ دگہ جنجالے ودی مہ بیت۔ بازیں جیڑگ ءَ رَند نہ زاناں شپ ءِ کُجام ساھت ءَ من واب کپت آں ءُ سُھب ءِ سر ءَ من دہ بج ءَ پاد اَتکاں ،بلے انگت من ھما ھیال ءَ اِتاں کہ بلکیں اے کسّے ءَ ھال دنت پدا سرجمیں بازار یکجاہ بیت من رُزوا باں کہ من گوں یک جنوزامے ءِ گون ءَ چُشیں گپّے جتگ۔ سرجمیں روچ ھمے جیڑگ ءَ گوں گْوست اگاں کسّے تْرند ءَ گَردگ ءَ بوت من شکّی بوت آں منی نیمگ ءَ پیداک اِنت دُری ایشاناں ھال داتگ ۔اے روچ پہ کُچ ءُرُزوائی شپ بوت داں شپ ءِ نُو بج ءَ منی موبائل ءَ مسیجے اتک من مسیج چار اِت داں دُری اِنت، گُشی شپ ءِ یازدہ بج ءَ من ترا فون کن آں مہ وپس۔ من مسیج ءِ وانگ ءَ پَد نمبر جت چاراں نمبرے بَند اِنت ،من پدا پریشان بوت آں اے منا چے گُشگ لوٹ اِیت ۔ منی اِزّت من زاناں نوں دُری ءِ دیم ءَ کپت۔ پدا من وترا وت تسلّا دات من چے کُتگ زانہ۔۔۔۔۔۔ من زانہ کجام زَنڈیں گناھے کتگ۔ من مھر کُتگ۔۔۔۔۔۔۔ بس وتی مھر گوں ھمائی دْرشان کتگ۔شپ ءِ کَلاک یازدہ ءُ پانزدہ ءَ داں منی موبائل ءَ رِنگ بِندات کُت من پیسرا وتی مہمان جاہ ءَ شُتاں ءُ موبائل چِست کُتءُ چہ ھلو ءَ پیسر چاراں دُری آ نیمگ ءَ ھیسکارگ ءَ اِنت ءُ گریوگ ءَ اِنت۔ گُشی تو وترا ءُ منا پرچہ سرے بازار بَنّامب کنگ لوٹ ئے۔ تو اے گپءَ سرپدے کہ من جنوزامے اُوں۔۔۔۔۔ اے مھر ءُ مُھبت پمن مُردگ ھساب اَنت ،تو کُجام ھیال ءَ گوں من اے گپ جتگ ۔من جنکے الم است اُوں بلے جنوزامے اُوں۔ گوں ایشی ءِ اے گپانی اِش کنگ ءَ ھَوارمن موبائل کٹ کت ءُ بند کت ۔من اے جیڑگ ءَ لگ اِتاں کہ نوک رُستگیں جنکے کہ آئی تنی وھدی وتی زند ءِ وشی نہ دیستگ اَنت کہ چاگرد ءِ بے سر ءُ بے پادیں دوداں سرجم ءَ آئی زند گوں سانکلاں بستگ ءُ یک تہاریں کُوٹی یے ءَ بندیگ کتگ ۔ءُمنی کہ نوک جوانی چو بھارگاھی نوداں شنزگءَ اَت۔۔۔۔۔۔ من چتؤر دُری ءَ اے باور بکناھین آں کہ من گوں دل ءَ گوں تو مھر کن آں ۔ اگاں اے چاگرد ءِ بے سر ءُ بے پادیں دود منی دیم ءَ آڑاند بِہ باں من چہ سر ءَ ھم سر گْوازاں۔۔۔۔
اے دگہ روچ ءَ من کہ اَنچش موبائل پَچ کُت دُری ءِ مسیج منا سر بوت کہ تو دوشی موبائل پرچہ کٹ ءُ بندکُتگ ؟ من پَسّو تَرّینت کہ وھدے انسان ءِ دیم ءَ سرجمیں راہ ءُ دَر بند بنت گُڑا انسان جیڑ اِیت جیڑگ ءِ وھد ءَ تھنائی منا سک دوست بیت۔۔۔دُری پدا مسیج کُت شش

سال ءَ رند منی بابت ءَ یکّے جیڑگءَ اِنت۔۔۔۔
من گُشت منا دیریں تئی ھاترءَ جیڑگ ءَ اُوں۔۔
پدا مسیجے کُت من جنوزامے اُوں منی ھاتر ءَ باز مہ جیڑ پہ تئی جندے واست ءَ شر نہ اِنت۔۔۔۔
من گُشت من چہ نوں چہ چاگرد ءِ بے سر ءُ بے پادین دوداں سر گوستگ اُوں۔۔۔
من پدا مسیج کُت انوں من دست گٹ اُوں شپ ءَ ترا فون کن آں گُڑا۔۔
آئی مسیج کُت کہ گُڑا منا تئی سرا بیّسہ اِنت کِسّہ دْراج اِنت فون ءَ گپ نہ بیت۔ شپ ءَ دہ بج ءَ منی ترو ء ُ ناکو وپس اَنت یازدہ بج ءَ من ترا مسیجے دئے آں ءُ کسانین گیٹ ءَ پیسر ءَ پچ کن آں تو بیا منی بان ءَ گُڑا دیم پہ دیم ءَ گپ کن آں ۔۔۔
من مسیج کت شر۔۔
شپ ءَ کہ دْرس وپتاں من شُتاں ھماھانی لوگ ءِ نزیک ءَ گُڑا منا یازدہ بج ءَ مسیجے کُت بیا من شُتاں ۔آستو ، آستو دروازگ پَچ کت لھم ،لھم ءَ دُری ءِ بان ءَ پُترتاں داں دُری پیسرا بان ءِ تہءَ اُوشتاتگ ۔من کہ انچو بان ءَ پُترتاں دُری بان ءِ دْپ بست۔۔۔

(روان انت)

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔