کُلّان ءِ زپتیں زہیرانی ھال
نبشتہ کار: شہید نورالحق بارگ
رجانک: ھلیل بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
منا یات اِنت اسکول ءِ زمانگ ءَ وھدے من زانشتی (شعوری) گَپ بہ جتیں گُڑا لوگ ءَ کُوکارے چِست بوت— اے گَپّاں ھمے ھاترا منی وانوکیں پِت ءُ لوگ ءِ دومی مردمان ءَ جیڑگ ءَ پرمان کُت کہ چہ وتی ھم تبکّیں سنگتاں منی یک جِتائیں پگرے ءُ کِردے اَت-
گِس ءِ یلا دَیگ ءُ دور روَگ وَ چہ منی وَس ءَ ڈَنّ اَت… چُشیں ھم پگریں سنگتے ھم نیست اَت کہ من وتی جیڑہ ءُ جنجال آئرا بہ گْوشتیں ءُ آئی ءَ منا ہاٹیگ بداتیں کہ آشوب، زانت ءُ سرپدی دائمی جُہد ءَ گْوشنت…. کسّے بلوٹیت ھم ایشرا داشت نہ کنت.
ھَو یک سنگت یے اَست اَت، بلے آ نیم راہ ءَ بے گْوشگ ءَ جِتا بوت، کہ تیوگیں زِند ءَ منا ایشی درد بیت…
بلے آئی ءِ جتائی چہ منی زات ءَ نہ اَت تھنا چہ منی یاگی ئیں ھیالان اَت… پمشکا تاں مرچی آئی ءِ بارھا من زبان ءِ سرا گِلَگ نہ داراں بلے ھر وھد آئی ءِ ھاترا من ھمے کُلوہ راہ داتگ کہ “من تھنا گوں وتی مُھکمیں ھیالاں اَلّم ءَ زانت ءُ سرپدی ءِ نام ءَ دیم ءَ جُنزان کناں”
نزاناں اے کُلوہ آئی ءَ سر بیتگ اَنت یا اِنّا… بلے من آئی ءِ پسّوانی ودار ءَ ھم نہ آں.
تھنا جُنزگ سکّ گْران اَت… برے برے پریشان بوتاں گُڑا دست سَر ءَ ایر کُت ءُ جیڑ اِت کہ اے کار من کنگ ءَ آں آیا اے مُمکن اِنت؟ ھما وھد ءُ پاس ءِ بد بھتی ءَ منا دل یکیم کنگ پَرمات… بلے یک گُروناکی یے اَت ھر وھد منا ھِمّت ئےِ دات کہ “راجدپتر گوں سَگّ ءُ اوپار ءَ جوڑ بیت، راجدپتر جوڑ کَنَگ مُشکل اِنت، راجدپتر کَرناں چہ پَد جوڑ بیت
بلے تَو! تَو وَ یک گْونڈیں سَپرے ءِ ارادہ کُتگ پمشکہ تَو راجدپتر جوڑ کنوکانی رِد ءِ تہا نَئے… بلے یک جُہدے ءِ نام ءِ سرا لھتیں قدم دیما بجُنز… گِس گِس… دمک دمک… میتگ میتگ وتی گَپ ءَ سر کَناں کَن،
کسّے گْوشدارگ ءَ تیار نہ اَت… پدا وتارا وت تسلّا دات کہ انسان ءِ سِنچ کُبل کنگ نہ بیت… مُشکلانی دیمپانی کنگ کپیت… گیشتر ھمّت ءُ پراریچی ءَ گوں چیزاں چارگ ءِ اِزم پیدا بکن.” اے کُلّیں گَپ منا بے مانائیں تسلّا لَگّگ ءَ اِتاں، پدا تھنائی ءِ یک گْرنچ داتگیں بَھرے منی بڈّا سوار بُوتگ اَت.
وتا تھنا مارگ…
کہ کسّے نیست اِدا…
ایوک ءَ کُوکار کنگ ءَ ئے…
اے گَپ ھر وھد گوں منا انچو جیگ مہ جیگ اِتاں کہ یک آسرے ءِ نیمگ ءَ ھیال کنگ وتی جاگہہ ءَ انّی دیم ءَ جُنزگ ءِ جَزبگ ھم کم بوھان بُوت اَنت… جَزبگ ءِ چِست کنگ ءِ دُراھیں اِزم بے سوب بوت اَنت… نی تھنا راسکوہ ءِ مزنیں ٹیڑ بَچّ اِتگ کہ منا ھِمت بدنت… بلے چِست بوتگیں دنز ءُ لوڑ ءَ گوں ھَوار وتی جِندئے ھاک ھم بے وپا ءُ بیگانگ لگّ اِت…
تھنا وتی جِند ءَ تسلّا دیگ ءِ ھاترا وھدے شام بہ بوتیں گُڑا مَن کُلّان ءِ کور ءِ مزنیں جُمپ ءِ سرا نِشتاں ءُ شَھر ءِ مِرمرانکیں چِراگ چارِت اَنت ءُ ھمے پھم اِت کہ اے وت سرا وَت ھما مردمانی سرا مِرمرانک اَنت کہ آ وت چہ تہا مُرتگ ءُ پُر جوڑ بوتگ اَنت… پدا من وت ھیال کُت کہ ایشاں پاد کنگ ءُ لھتیں مردم ءِ سرپد کنگ منی کار اِنت.
ھمے کار، ھمے پگر، ھمے ھیال اَت کہ اینکسیں گْرانیں بارے منی نزوریں کوپگاں اَت ءُ جُنزان اِتاں… لھتیں شَپ انچیں اِتاں کہ شھر ءِ چِراگ شام ءِ وھد ءَ مُرت اَنت یا انچو مِرمرانک اِت اَنت کہ ایشانی پُشت ءَ یک مزنیں بے سمائی یے مارگ ءَ بوت…
تاں دیر نِشتاں ھمے ندارگ چارِت ءُ رُژنائیں باندات ءِ سرا ھیال کُت… ھر وھد چہ وتا ھمے جُست کُت کہ آ روچ کُجام بیت کہ اِد ءِ ورنا چہ زانت ءُ سرپدی ءَ سرچِکار بنت؟ بلے اے جُستانی پسّو ھِچبر منا نہ رس اِت اَنت ءُ یک انچیں بے مانائیں ھیال یے ءَ گوں “کہ چہ منا ھِچ نہ بیت” لوگ ءَ واتر بوتاں.
واتر بوھگ ءِ وھد ءَ وَ مئے میتگ ءِ لوگانی دُوتّ دَراں چہ دُوتّ ماں آزمان ءَ چیلک اِت اَنت بلے رُژنائی چہ بُن ءَ گار اَت… دُوتّ درانی دُوتّاں چہ ھمے اندازگ بوت کہ اِد ءَ مردم اَست بلے تہاری ءِ باھوٹ اَنت… ھردیں من پُشت ءَ چَکّ بِجتیں ءُ شھر ءِ نیمگ بِچارِتیں گُڑا منی ایمان پدا مُھکم بوت ءُ جزبگ پدا زندگ بوت اَنت…
انّی ھم من ھیال کناں کہ منی میتگ چون اِنت…
کُلّان ءِ دمک ءُ دَر…
ھما اِشک ءُ آشکی…
مہر ءُ واھگ…
منی ماھل…
ھما لئیب جاہ کہ اودا ما لئیب کُتگ…
وتی مردمانی ھمراہ بوتگاں…
دُراھیں مُردم وتی بوتگ اَنت…
بلے! زانت ءُ سرپدی ءِ جہد ءَ مارا چہ میتگ ءَ دُور سکّ دُور بُرت.
اِشکُنگ ءَ مرچاں ھم بازار ءِ چراگ مِرمرانک اَنت، ءُ میتگ ءِ ورنا مرچاں ھم شام ءِ وھد ءَ کُلّان ءِ مزنیں جُمپ ءِ سرا نِند اَنت ءُ بازار ءِ مِرمرانکیں چراگاں ندارگ کن اَنت.
دلگٌوش:… اے نبشتانک شہید نورالحق بارگ ءَ ماں اردو ءَ “کُلان کے تلخ یادوں کا حال سُنو” ءِ سرھال ءُ شہزاد بلوچ ءِ نام ءَ نبشتہ کُتگ منتوار (رجانکار)
دی بلوچستان پوسٹ : اے نبشتانک ءِ تہا درشتان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ۓ جندءِ گنت، الم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منوک بہ بیت یا اگں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
