سردانک
اولی بہر
نبشتہ کار: پریم چند
رجانک : ھسا بجار
پریم چند ءَ ماں اُردو لبزانک ءَ نہ تہنا آزمانک ءِ بُن.ہشت ایر کُتگ بلکن آئی ءِ رُدوم دیهگ ءَ هم سک باز زهمت کش اتگ . 1936 ءَ داں آئی مَرگ ءَ اُردو آزمانک باز دیما شُتگ ات –
پریم چند ءِ آزمانک مارا هندوستان ءِ
نوزدهمی کرن ءِ گُڈسر ءُ بستمی کرن ءِ بندات ءِ سرجمیں دروشم ءَ پیشدار انت ، شہرانی تہا انگریزی وانگ ءُ انگریزانی دودمان ءِ سان ودّاں ات ، سیاسی ءُ چاگردی پگر هم رودم زوران ات ، بلے کوچگ هما روایتی میری ءُ واجہی ، گلام ءُ حاکمی ءِ دور ءِ زیمزیلان گوں ٹآٹتگ ات انت ، کرنی ایں پَرک ءُ پیر ءُ روایتی مردمانی پگرانی سان انگت است ات انت ، همے وڑا پریم چند ءِ آزامانکانی کسہ ءُ ویل همے روایت آماچین کوچگی گریب ءُ بزگ ءُ وار ءُ لگتمالیں مهلوک ءِ پُلوپانچی انی گرد ءَ پرچکروکی ور انت –
آئی ءِ آزمانکانی بُنی کارست گیشتر چاگرد جت ءُ درد ءِ آسیاب ءَ دُرشتگیں هملوک بوتگ انت ، وهد جتیں مهلوک ءِ سرا واجکارانی زلم جبر پہ وزمے وتی ند ءِ زبان ءَ سنگارتگ انت ءُ اے همائی ءِ بهر ءَ کپتگ –
بِلّے توری پریم چند ءِ آزمانکانی کسہ چہ درد ءُ رنج ءُ گمان سریچ بوتگ انت بلے آئی ءِ آزمانکانی آسر دردناک نہ بوتگ انت ، بلکن پہ گہتری ءَ بوتگ انت .آئی ءِ کردار وهد ءِ هاکم ءِ چیردستی ءَ سک بزگ بنت بلے سیاه ءُ تهارین زند ءَ یهبرا بامے بلیت ، نادر ءُ بے کسیں کارستان ساهے مان کپیت آهاناں دزگروکے بیت ، آهانی دردوار ڈرامای دابے ءَ کئیت کسہ ءَ گوں کپیت ءُ کسہ ءَ را یک دگہ لزتے بکشیت ءُ آسرینیت ، گَہے زالم ءِ زالمی انت تہ گهے زلم آماچ وتا بدل کنگ ءَ انت ، جاگہے شِرّ شَر بوهگ ءَ انت –
پریم چند ءَ وتی چپ ءُ چاگرد ءَ کجا کہ ڈُک ءُ رنجی ے دیستگ تہ اودا وشیانی لوٹوک بوتگ ، اگاں پہلوانے دیستگے تہ چرای ءَ دردمندی ءُ دزگیر ی ءِ لوٹے کتگ ، لاچاری ءُ بے وسی ءَ پہ چیزے کنگ ءِ واب ے دیستگ ، وتی واب ، واہشت ءُ لوٹانی پیلو کنگ ءَ چاگردی گہتری ءُ سیاسی جُنزان بهرے هم زُرت ، 1920 ءَ پد آجوی ءِ جُنز چہ شہراں دراتکگ ات ءُ کوچگان هم سر بوتگ ات ، آئی ءَ وتی بیست سال ءِ نوکری یل کُت پہ وتن ءِ آجوی ءِ هاترا آجوی جُنز ءَ بهر ے زُرت –
پریم چند ءِ آزمانک گیشتر کوچگانی درگت ءَ انت ، بلکن پہمے هاترا کہ آ وت هم کوچگی مردمے بوتگ ءُ پدا کہ اسکولانی ڈپٹی انسپکٹر جوڑ بوت تہ آئی ءَ گیشتر کوچگانی روگ ءِ موه رس ات ، کوچگیں زندمانی ءِ تہا کجام بے تاهیری ءُ تکانسری ے کہ دیستگے تہ آهانی پُر تاهیری پہ واهگ بوتگ ، زیمنداراں وهدے دهکانانی سرا زلم کُت تہ آ اشانی هلاسی ءَ لوٹگ ءَ ات ، پرے کارءِ کنگ ءَ پرائی ءَ آئی ءِ ند است ات کہ آئی ءِ کار ءَ اتکگ ات . ءُ آئی ءَ ند کار گپت ، 1936 ءَ دیمروی دوستیں انجعمن ءِ بُن ہشت ءِ ایر کنگ ءِ هاترا لکهنو ءَ آل انڈیا کانفرس کنگ بوت ءُ کانفرس ءِ سرکماش پریم چند ات ءُ آی ءَ وتی سرکماشی گوشتانک ءِ تہا گُشت –
هندوستان ءِ ندکاراں لوٹیت کہ ماں هندوستان ءِ زندمان ءِ تہا ہر وڑیں بدلی ے کہ گنداں آهانی دارنگازی بہ کن انت ءُ مان لبزانک ءَ سائنس ءِ رو ءَ گوں اگلمندی ءَ دیما بیار انت ، آهان آں لوٹیت کہ انچیں نگدکاری بہ کن انت کہ آهانی سَوّب ءَ کهول ، دین، وپت ءُواب ، جنگ ءُ چاگرد ءِ تہا راویتی پگر ءُ گْوست ءِ منوگرانی سوچ ءُ پگرانی گر ءُ دار ءَ بکن انت ، آهاناں لوٹیت کہ مان لبزانک ءَ اے وڑیں هیالان آں رُدوم زورگ ءَ مہ ئیل انت کہ آ دینی ءُ زاتی پرک ءُ پیر ، بنی آدمانی پُل ءُ پانچ ءِ هک ءَ بہ بنت –
همے واب ءُ همے لوٹ ءُ همے واہشتاں ، تو ماں پریم چند ءِ آزمانکانی تہا گندے ، پریم چند گونڈیں آزمانکانی بُن هشت ایر کنوک انت ، آئی ءِ اُردو ءُ هِندی کسہانی کتاب دوسد ے بنت ، آئی ءِ زند ءَ بازیں ورنایں ندکار همے تہر ءِ نیمگ ءَ آیاں ات انت بلے چرایاں چے پریم چند ءِ ازمی بستار باز دیما ات ءُ آئی ءِ تکنیک چٹا جتا ات ءُ سرجم ات ، اردو لبزانک ءَ را چہ ناگهانی داستاناں ، امیر حمزه ، هاتم تائی ءُ جادوی کرشماتاں چہ کش ات ءُ نبشتہی دروشم ءِ تہا ایر گیجگ ءُ مکسد ءُ معنا داریں ازمانک ءِ دروشم دیهگ ءَ پہ پریم چند ءَ سک باز کار کتگ ءُ پریشی ءُ اردو لبزانک دائم پریم چند ءِ منہواریں
دی بلوچستان پوسٹ : اے نبشتانک ءِ تہا درشتان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ۓ جندءِ گنت، الم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹرسانک نیٹورک ایشانی منوک بہ بیت یا اگں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
