انکلاب – شھید رحمان عارف – ظہور فضل

انکلاب

نبشتہ کار: شھید رحمان عارف
پولکار: ظہور فضل

دی بلوچستان پوسٹ

تو ھژارءُ زانت کاریں تالبءُ سرپدیں ورنائے ترا باید اِنت کہ چہ ایندگے ورناہاں گیشتر وتی راجءِ گم ءُ ملک. ءِ آزاتیءِ پکر بہ بیت بلے تو گیشتر وتی وانگءَ گوں دلگوش اِت ترا اسکولءِ کاراں ابید دگے کار نیست اِنت تو نزانے مزن نامیں لینن ءَ پہ بزگیں مھلوکءَ کجام مشکل و جنجالاں گوں دیم پہ دیمی کتگ اَت چی گویراءِ کسو ءَ بوان سرپد ببو تو ھم یک ورنائے ءِ تی راجءَ چہ تو بازیں اُمیت بازیں واھگءِ داشتگ۔ یات بکن سنگت وھد باز تیزیءَ گوزان اِنت انکلابی بدلیاں دیر نہ لگیت ملکی ءُ درملکی جاوراں دیمءَ ایر کنگ ءُ معروضی ءُ موضوعی جاورانی پدا جدلیاتی و سائنسی کار وڑاں گوں وتی تھریکءُ زرمبشتءِ دیمءَ برگءِ اگدہ مئےءُ شمے بزاں تالبءُ ورنایانی کوپگءَ اِنت چش مہ بیت کہ آؤکیں روچاں دپترءِ تاکانی تہا مئے ءُ شمے نام گدارانی سرپءَ ھوار بہ بیت اِنت اشیءَ چہ پیش کہ ما بسترءُ گندلانی سرا مرگءِ امبازاں بہ بیں بیا گوں ھمے کاروانءَ ھوار بیں کہ اے کاروان ءِ سروک نوروز ءُ حمید ءِ وڑیں ورنایاں کہ آیاں پاہو چُک اِت بلے راج سودا نہ جتءُ اے رزمبشت ءِ درستان چہ مستریں ءُ دیمءَ تریں کوت بی ایس او  اِنت ما زانیں کہ تالب انکلاب نیار اَنت بلے مئے گورا اشیءَ کس داشت نہ کنت.

اے گشتانک ءِ اشکنگا چہ رند رشید ءَ وتی سرچست کتءُ جست کت کہ واجہ تی درستیں گپ راست اَنت ءُ تو منءَ اے احساس داتگ کہ پہ وتی راجءَ جہد ءِ زمہ مئے کوپگا اِنت بلے تو منی لوگءِ ھالءَ سرپد نہ اِت منی پت وتی کماشی ءَ گوں باریں چہ وڑ ءَ منءَ وانینگا اِنت او منی مات منی گونڈیں براتءُ دوہیں گھاراں لاپ دیگا اِنت  گشتانک دیؤکیں ورنا ءَ پہ بچکندگ پسو دات منی سنگت تو انگت سرپد نہ بوتگے کہ مئے جہد ھمے شدءُ گژنءِ ھلاس کنگءِ ھاترا اِنت  تو گریبئےءِ پمشکہ ترا چہ گیشتراُمیت دارگ بیت اِنت کہ تو جہدءِ دیمءَ درکائے پرچی کہ واجہءُ میرءُ نوابءُ سرداراں زندءِ کلیں وشی است اَنت آ پدا پہ ماءُ شما جہد نہ کن اَنت. تو اے کتابءَ بزورءُ بوان اے لیننءِ کتاب اِنت گڑا تو زانءِ کہ لیننءَ پہ انکلابءَ چےکدر کربانی داتگ۔ رشیدءَ ھمے گشتانک دیوکءِ نیمگا چارتءُ گشت من اے کتابءَ انی نہ واناں منی گشتانک دیوک ءَ پد رشید ءِ نیمگا چارتءُ دراہینت سنگت اے کتاب منءَ دگہ یک سنگتےءَ دہیگی اِنت تو اشیءَ بوان امتحانءَ ما تی کمکءَ کنیں بورڈ والا مئے تنظیمءَ شریءَ زان اَنت ءُ پدا نقل ءِ کنگءَ ھچ مترس کس تی نامءَ گپت نہ کنت انچو ھم. اے کورس ءِ کتاباں چی ماں اِنت ابید چہ قائداعظم و علامہ اقبالءَ اے سامراجی تعلمی رھبنداں جوڑ بوتگیں کتاباں وانگا دگہ ھچ نہ رسیت اسلی زانت لینن ءُ مارکسءِ کتاباں ترا رست کنت تو اے کتابءَ وان پدا بچار کہ تو چے کدر زانتءِ واجہ بئے.  اے راست اِنت ھپتگی ءَ رند دراہیں تالبانی میانءَ رشید اوشتاتگ او گشتانک دیگا اَت ھژارءُ پہمداریں تالب رشید کلاسءَ چہ مدام در تالبانی میانءَ آزاتی ءُ انکلابءَ گوں گلاہیش اَت ھپتگ ماہ ءُ سال بیت رشید وانگءَ چہ دور بیان ءُ انکلابی سیاست ءَ دیمءَ رواں اَت کہ اناگت جاور بدلت اَنت تالبانی انکلابی سیاست ءُ گل پروشتءُ دو بہراں بیت ھمے جاورانی تہا رشید ءَ ھال رست کہ تی پیریں پتءَ وتی بچءِ رھچاری ءَ دمبرت ءُ آ مردگانی کبرستانءَ ھوار بیت رشید وتی سنگتانی کرءَ شت پہ ھال دہیگءَ کہ من لوگءَ روگایاں منی پت بیران بیتگ اے دمانءَ رشید بے ھیال اَت کہ آ انکلابیے ءُ اے اولی رند اَت کہ آئیءَ وتی لوگءِ ھیال اتکگ اَت پیریں پتءِ عکس ماتءِ ھیال براتءُ گہارانی عکس یک یکءَ رشیدءِ دیمءَ اَت اَنت رشیدءَ وھدے گوں ارسیگیں چماں سنگتاں اے ھال دات کہ آئی ءِ پت بیران بیتگ پہ ھمے اُمیتءَ کہ سنگت آئیءِ گماں شریک بنت ءُ اے دلپدردیں ھالءَ پہ اپسوزی بنت بلے اے ھیال ھما وھدی پرشت کہ  رشید تو انگت انکلابی ے جوڑ نہ بیتگ ے مارا بچار نہ لوگءِ ھیال ناں دگہ ھیال انکلابی تی وڑ ءَ پہ پیریں پتءِ مرگءَ نہ تچ اَنتءُ لوگءَ نہ رو اَنت اے جہان ءَ  انچو ھم پیرینانی زرورت نہ اِنت اے پیریں مردم چاگردءِ سرا بوجھ اَنت تو وت کمو ھیال کن زاناں تی لوگءِ روگءَ گوں تی  پت زندگ بیت کنت ترا باید اِنت مہ گشیں کہ مرچیگیں اے پروشتءُ پروشی روچاں تی وڑیں سنگتءِ چنچو زرورت اِنت بلے تو وتی دل دور داتگ ۔

اے گپانی اشکنگءَ گوں رشیدءَ پورا آس لگ اِت آئیءَ گشت کہ من رد وارتگ  کہ شمے وڑیں مردماں راج دوست زانتگ شما منءَ انکلابءِ راہ پیش داشتگ  مارکسءُ لیننی زانتءِ شون داتگ بلے شما وت مارکسءُ لیننءِ پکرءِ بنام کنوکانی رمءَ اِت اگاں ھمیشی نام اِنت سیاست گڑا اے سیاستءَ ھدا وت اِنت ھمے گپاں گوں رشیدءَ دروازگءَ لگے جتءُ دیم پہ بسءِ اڈہءَ شت لوگءَ سربیگءَ گوں رشیدءَ ھال رست کہ زیکیں نیمروچءَ آئی پیرزالیں مات ھم ھدا ءَ وتی مال کرتگ اَت رشید ھیران اَت لوگ ءَ پرسءِ آؤکیں مردمان پر اَت ھر یکے ءِ چم رشید سرا سک ات اَنت ءُ گوں نپرتءُ زھرءَ رشیدءَ چارگءَ ات اَنت ھپتگءِ گوست رشید ءَ ھوش کت کہ نی منءَ کارءُبارءِ کنگ لوٹیت براتءُ گھار  کسان اَنت  لاپ لوٹ اَنت دپترانی گولگءَ رند رشید ھیران اَت کہ کجا بروت درستیں زند ھمساہیگانی سرآروکاں گوں گوازینگ نہ بیت اِنت۔ رشید ھمے ھیالانی تہا اَت کہ آئی ءِ کسانیءِ سنگت مجید ءَ آئیءِ کوپگ ءَ دست جت ءُ رشید ءَ گوں گشتءِ رشید من ترا سوجءِ دیاں من بنکءَ کارایاں تو چش بکن وتی لوگءِ کاگداں بنکءَ جمعءَ کن او چہ بنکءَ وام بزیر پہ وت دوکانءِ پچ بکن بلے دلءَ گوں کارءُبارءَ بدے ءُ سیاستءِ ھال دیست رشیدءِ گشے ساہ پربیت آئیءَ پہ وت رژنءِ یک شہمءِ مجیدءِ دروشمءَ دیست دومی روچءَ رشید ءَ وتی بنکءِ کار گیشءُ گیوار کت اَنت ءُ نوں رشید دوکانے واھند اَت بلے لوگ یے رہن اَت تالبانی انکلابی گلءِ باسکاں رشید ءَ انکلابی دژمن دمبرتگءُ مایوسءِ نام بکشاتگ اَت رشید پہ وتی لاپءِ شوھازءَ مھنت ءَ اَت دوکانءَ تنے وھدے ماہے نگوستگ اَت کہ یک روچے بیگاہءِ وھدءَ رشید دوکانءَ نندوک اَت کہ زمین جمب ءَ گوں مہلوک ءِ کوکار شرو بیت اَنت کس کسے نہ اَت ہریکے وتی ساہءِ رکھینگءَ تچگءَ اَت شریں ساہتےءَ رند ایمنی بیت ہریکے ءِ وتی دوکاناں چارگءَ اَت سئے دوکانانی چھت گوں زمینءَ یک اِت اَنت ھرسئیں دوکان ستکگ اَت اَنت پٹءُ پول شرو بیت رشید زاہر نہ اَت گِلءُ ھشت ءِ ستکگیں دارانی گستا کنگءَ رند مردماں چہ رشید ءِ دوکانءَ رشید ءِ ستکگیں لاش گوں اَت ءُ  ھریکےءِ چماں ارس گوارگءَ اَت رشید ءِ گھارءُ کستریں برات تنے وھدی لوگءَ نشتگءُ رشیدءِ ودارءَ کنگءَ اَت اَنت تانکے روچءِ بنک والایاں لوگءَ چہ کش اِیت ءُ رشیدءِ لوگءَ لیلام بکنت پرچی کہ انگت رشیدءَ بنکءَ یک کلدارءِ جمع نہ کتگ اَت رشید چہ جہانءَ شت آئیءَ چمءِ وت انکلابءَ دیست نوں آئی کستریں براتءُ گھار پہ انکلابءَ وداریگ اَنت ۔