“آہ بلوچستان!”
گوْرگین بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
پہ من اے پھری ھبرے کہ من بلوچستان ءِ یک زھَگ ئے زانگ باں’ راست اِنت کہ من بلوچستان 2013 یل داتگ بلے منی پِگر، منی ھیال ءُ منی دلگوش گوں بلوچستان ءَ اِنت۔
شالا مُدام بات ــــ بلوچستان ءِ کُجام دمک ءُ در بہ بنت پہ من باگیں بھشت ءَ چہ کم نہ اَنت کیچ ءِ دَمگ، شال ءِ بے مٹیں موسم ءُ پنجگور پروم ءِ وش کشیں گُوات بلوچستان دُنیا ءِ توک ءَ سیر ءُ آبادیں سرزمین زانگ بیت۔ بلے ھزار ‘’بژن’’ بلوچستان یک دُشمنے ءِ سانکلاں بندیگ اِنت۔
وھدیں 1948 ءَ بلوچستان ءِ سرا قبضہ کّنگ بوت ھما روچ ءَ پد بلوچ مھلوک ءِ زِند یک سیاھیں شَپے ءِ وڑ ءَ تامور اِنت۔
بلوچ ءِ سر ءَ زُلم ءُ زوراکی ءِ تبریت برجاہ اِنت ـــمات ، گہار، کسان ، مزن، کماش ءُ تِپل کس پشت نہ کپتگ نہ لوگ ءُ جاگہ ءُ نہ پہ بلوچستان ءِ زینت، زیبا ءُ ڈولدار کّنگ ءَ دلوت پشت کپتگ۔
پدا مسترین درد ہمد ءَ بیت کہ ورنا ءُ کماشاں ابید مرچاں زالمیں دشمن ءِ دستاں مات ءُ گہار ھم گار ءُ بیگواھ کّنگ بوھَگ اَنت ما وت ءَ گیرت ءِ ٹیکہ دار گُشاں گُڑا کجا مُرت مئے گیرت ءُ کجام گاریں قبرستاں ءَ کَل کّنگ بوت؟
من سک دور ءُ دراج نہ رو آں زیکیں روچ ءَ آواران ءَ مئے مات ءُ گھار چِست کّنگ بوت اَنت کئے بِہ زانت کُجام ھال ءِ تھا اَنت گون آیاں چے کَنگ بوھگ اِنت ؟۔۔ ھُدا بزانت مرچی تئی مات باند ءَ منی مات…….!
بیا سوگِند ور اِیں کہ بلوچستان ءِ ھمُک مات ءَ وتی مات سرپد بہ اِیں پہ ھما بندیگاں آواز چِست کناں کہ ریاست پاکستان ءِ تھاریں کوٹیانی توک ءَ بنداں، بیا سوگِند وراں ھما مظلومیں راج ءِ شھیدانی کہ وتی نُگرھیں سر اِش پہ زمین ندر کُتگ اَنت ۔ـــ بیا یک رندے پَد ءَ سوگِند ءَ وراں پاکیں سر ذاکر جان ءِ ذاھد ءِ حسام ءِ گُنگ زبانی ءِ سانکلاں پُروشاں پہ بلوچ ءُ بلوچستان ءَ یک توارے جُوڑ باں۔
گُڈ سر ءَ منی دستبندی گوں کُل بلوچ راج ءَ ایش اِنت کہ پاکستان ءُ زلم ءِ ھلاپ ءَ وتی توار ءَ دری دُنیا ءُ دری راجاں سر کنگ ءِ جھد ءَ بہ کن اِت الم ءَ وتن مئے بیت۔
