آزمانک
توپان
نبشتہ کار: سخی بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
مہ وتی زند گوں وش ءُ وشھالی ءَ گوازینگ ءَ ات اں، نہ گم ءُ رنج ءِ نہ دگہ ازابی ءِ مئے میتگ ءَ است ات۔ مئے واستہ جنت ات زھگانی لیب ءُ گوازی، وانگ ءُ زانگ ءُ بیگہانی وھد ءَ گوں کہول ءِ مردمانی ھوارئیءَ چاپڑ ءِ چیر ءَ یک جاگ ءَ هوار نندگ چائے ورگ پدا دلوشی ءُ کندگ مات گہار پت ماں کُل سک وشھال ات ایں۔ ایوک ءَ من نہ بلکن ءَ مئے کلیں میتگ ءِ مردم تپاک ات اَنت عیدانی روچاں لوگ پہ لوگ عید مبارکی ات زگران ءُ مسیت آباد ات انت۔ مزھب ءِ ھچ جیڑه نیست ات زگری گوں نمازی آں ءُ نمازی گوں زگریاں سانگ ءُ سانگ بندی ات، مئے میتگ ءِ کُل مردم یک لوگ ءِ پرزند ات اَنت۔
اگاں سالانی سال ھور مہ بوتیں گڈاں یک ءِ دومی ئے کمک کتگ ات کسی زھگ پہ شُد ءُ گژن ءَ نہ مرتگ ات انت۔ کسارا ھچ گم ءُ گڑتی نیستگ ات مئے زند زند ءِ نہ ات، بلکن ءَ مئے زند گوں میتگ ءَ جنت ات۔ جوپاگانی وھد ءَ میتگ ءِ مردم یکے دومی ءِ کمک ات یک ءِ دومی ءِ زمینانی گلہ ءُ جوھانی لاب ءُ گوٹ کنگ ات شیر ءُ روگن سک باز ات۔ مال ءُ دلوت ھرکسی گورا است ات کس کسی مہتاج نہ ات ات سکیں وشھالیں زندے ءِ ات۔ ھر کس گوں وتی لوگ ءِ مردمان وش ءُ شادکام ات، بلے کس ءَ نہ زانتگ ات کہ اے وشھالین زند یک توپانے ءِ آماچ بیت۔
نزاناں کہی چماں مئے میتگ ءَرا نظر کت اچانک ءَ مئے میتگ ءَ یک سیاہ ءُ تہارین جمبر ءِ اتک۔ ما کُل اے تہاریں جمبر ءِ گِندگ ءَ سک پریشان بوت ان ما وتی لوگ ءِ پیر ءُ کماشان آں جُست گِپت کہ پرچہ مرچی جمبر چو سک سیاہ ءُ تہار انت؟ بس مئے کماشانی بس پسو ھمیش ات کہ اللّه ءِ کدرت زانگ نہ بنت ما ھمے گپ ءَ ات آن کہ کاسد ءِ مئے لوگ ءَ اتک گُشی شمارا پیرک بہار لوٹگ ءَ انت۔ ما ھیران بوت آن کہ پیرک بہار بارین پرچہ مارا اے وھد ءَ لوٹگ ءَ ایں ما وھد ءِ پیرک بہار ءِ لوگ ءَ سر بوت اں تان مئے روگ ءَ ساری ھم میتگ ءِ بازین مردم یکجاہ انت ما میتگ ءِ کلین مردم بہار ءِ لوگ ءَ یکجاہ بوت انت۔ گڑا ناکو بہار میتگ ءِ مردمان ءَ گُشت کہ منی شمے لوٹاھینگ ءِ مول ءُ مراد اش انت اگں مدام مئے میتگ ءَ جمبر اتک ءَ گڑاں آ جمبر چو اے جمبرانی وڑا نہ بوتگ اں۔ اے رندئیں جمبر سک سیاہ ءُ تہار اں منا شک اِنت کہ اے رندی جمبر یک توپان ءِ مہ کنت پرچہ کہ منی زند ءَ منا یات نہ کنت من اے وڑین جمبر دیست ءَ من گش اں کہ مئے میتگ ءِ مردم یک هیرات ءِ پہ واجہ خدا ءِ نام ءَ بکناں، کہ اللّه وتی کہرانی دیم ءَ بوشتی ءُ وتی نیکین رھمتانی مئے سرا ساھل بکنت۔
میتگ ءِ کلین مردماں پیرک بہار ءِ گپ مکن نہ کت، چے کہ میتگ ئے مردمانی گنجائش ات وتی داد چیر نہ دات انت۔ لہتین ءَ پَس دات لہتین ءَ گوک لہتین ءَ زر ھمے وڑ ءَ بازین پس ءُ گوک زر جمع بوت میتگ ءِ مردماں خیرات کت وتی پرز ادا کت اں ۔
میتگ ءِ مردماں وتی هیرات کت آں بلے اللہ ءَ را وتی کنگی ات آں۔ شپ ءِ اولی پاس ءَ جمبر ءَ ھور بنا کت مردماں ھمے پہمت کہ ھور تاں سہب بس کنت بلے ھورا بسی ءِ نام نہ زانت۔ تاں چار روچ ءَ ھورا داشت کوراں آپ آرت یک دیم ءَ کورانی آپ یک دیم ءَ مردمانی بے وردنی بازیں پیریں، آجزیں ءُ بازیں تپلیں زھگاں ساہ دات آدگیں چُک ءُ مردماں میتگءَ است ات آں۔ کور ءِ آپ ءَ پوراہیں میتگ ءَ را بن ءِ بنجیک ءَ چِست کت میتگ ءِ یک مردم ءِ ھم پشت نہ کپت بازین مردم ئے کور ءِ آپ یکرا لامب دات بازیں کور ءِ آپ ءَ کل کت اَنت۔ وھد ءِ ھور ءُ کّورانی آپ بند بوت آں چے کہ پشکپتگین مردم ات آن بازین ئے نادراہی ءِ آماچ بوت آں بازینےِ ھورا پد بیراں بوت آں ھما پشکپتگیں مردماں یکبرے پدا وتی میتگ ءِ دوبر جوڑ کنگ ءَ بندات کت بارینں میتگ پدا کدی وتی ھما دروشم ءَ اتک کنت؟؟؟
