مکہیں مات ءِ پنت پہ بلوچستان ءِ رکینگ ءَ
سنگر ءِ استال بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ : بلوچی کالم
مکہیں مات چہ سر جمیں امُروز ءِ مہر ءُ دوستی ءَ شر تر یں استی ءِ زانگ بیت کہ چہ واجہ ھدا ءَ رند سجدہ جائز بوتیں گڈا مات سجدہ کنگ بوت۔
منی مکہیں مات، منی استی، منی ساہ ، منی نپس ءُ منی ارواہ انت،
منا یاد انت من تپل ءِ بوتگ اں منی مات ءَ مدام پہ نازینک منا نازینتگ، شپی پاساں منا شیر میچینتگ، منا ھبر، نیندگ ، منا وتی پادانی سرا اوشتگ ءُ تنی ورنائی ءِ زند ءَ کہ چار لبز وانت ءُ نبشتہ کُت کناں ءِ درو اے منی مکہیں مات ءِ جہد بوتگ۔
مدام وت شُدیگیں لاپ ءَ لوگ ءَ نشتہ منا لو ءُ قلم ءِ داتگ انت کہ قرباناں برو وانگ جاہ ءَ وتی وانگ ءَ برجاہ کن۔ من مدام مات ءِ گپ ءُ ھبر زرتگ انت ، مدام ہمے جہد کُتگ کہ پہ مات ءَ اے امروز ءَ شات ءُ وشی بیاراں۔ منا یاد انت یک روچے من چہ وانگ جاہ ءَ واتر اتکگ ءِ اتاں منی مات سکُ ملور ات ، انچو گُشے کہ چہ تہا پرُشتگ ات۔
من باز جست گپت ماتی چی بیتگ، پرچیا چُشے ، بلے ھچ گپ ءُ ھبر ءِ نہ کُت ، دومی سھب ءَ من مات دیست چہ زیکیں روچ ءَ ھم ملوُر تر ات ، چٹ نیزور بوتگ ات، منی بازیں منت ءُ سوگنداں مات ءَ ھبر کُت ۔ گوں لرزوکیں لُنٹ ءُ ارسیگیں چماں مات ءَ پسو دات گُشی بچی ایوکہ من نہ مروچی تئی، منی سرجمیں ماتانی دل بند ءَ آس روک انت۔ تئی منی مات بزاں مروچی بلوچستان ءِ سینگ سوچگ ءَ انت، من پمیشکہ ملُور انت ۔
من جست کُت ۔ ماتی چی بوتگ زانہ ؟
ماتی : زیکیں روچ ءَ زالماں مارا دردیگ کُت، نر مزار ایش شہید کُت ءُ مرگاپ ءَ میت دور داتاں ۔
من : ماتی چیرمین گلام مھمد ءِ ھبر ءَ کنگ ءَ اے۔
ماتی: او بچی چیئرمین گلام مھمد ، شیر مھمد ءُ لالا منیر ءَ مارا یلہ کُتگ، نمیران بوتگ انت۔ پہ شمے وشیں باندات ءَ ہمایاں وتی مرچیگ ندر کُتگ۔
وھد رواں بوت جاور نگیگ بوتاں، روچی یک نر مزار ءِ شہید بوت، منی مات ہم نزور بوان ات۔ من ونت ۱۲ جماعت در برُت۔ یک روچءِ مات ناجوڈ بوت۔ من مات ءِ کش ءَ نشتگ ءِ تاں ۔
مات ءَ گُشت: بچی منی بابُل
من: جی منی ماتی
مات: ترا پنت ءُ نصحیت کناں ، منی ھبر ءَ شر گوش کن
من : بلے ماتی الم ءَ
مات: من مروچی چو نزور ءُ نا جوڈ اں ، بوت کن منی وھد کم انت، بوت کنت ساہ گر بئیت ءُ منی ساہ ءَ پچ بگیت۔
من : ماتی چشیں گپ مجن دل پہ درد بیت ۔
مات: بچی من تئی مات بوتگ انت ترا چہ ہر سکی ءَ رکینتگ ، منا ترا مات ءِ است انت آ مات انت بلوچستان ، چہ دراھاں شر تر ، زیبدار تر ۔
بوت کن من ترا یلہ پکن اں ، بلے بلوچستان الم ءَ شمارا وتی کُٹءَ واپینیت، بلوچستان شمی ایمان انت ، وتی پھلیں مات ءَ رکین ایت شما بلوچستان ءِ بچیگ ایت۔
من: بلے ماتی ارچی تو گُشے من کناں۔من دیست مات کمو شات بوت۔
مات : بچی تو وانتگ در بُرتگ نوں وتی نر مزاریں براتانی ہمرائی ءَ برو، وتی سرمچارانی کوپگ ببو، منی دعا گوں شما گوں انت۔
وھد رواں بوت، من ہم مات ءِ پنت زورت انت گوں ھمبلاں رواں بوتاں دیم پہ منزل ءَ دیم پہ مات ءِ رکگ ءَ . مدُت ءِ گوستگ ات منا پہ ناجوڈیں مات ءَ زھیر ءَ زورتگ ات۔
یک روچی بوت سنگتاں روگی اَت علاقہ ءَ من ہم ہماوانی ھمبرائی ءَ اتک اوں مات ءِ چارگ ءَ ۔
من دو سال ءُ بیست ءُ شُش روچ ءَ پد گسہ اتکاں ، مات سک نزور بوتگ ات منا سک درد بوت من گُشتگ ات ماتی ترا براں علاج کناں ، بلے ایچ نہ منیت ءِ، من ۱۰ روچ لوگہ نشت انت مات دیست دل ءَ لوٹت مات ءَ براں علاج ءَ مات ءَ نہ منیت، دل ءَ لوٹیت کمو وھد انگہ گوں مات ءَ بوگوازیں اں۔ بلے مات ءَ ۱۱امی روچ ءَ منا گُشت بابُل وتی برات اں پون پکن برو وتی براتانی ھمبرائی ءَ، من ہم پدا گوں سرمچاراں دیم پہ کوہ ءُ سنگر اں رپت انت۔
مُدت گوست انت لہتیں سنگتاں ھم یلہ کُت نمیران بوتاں ، من وھدے کہ مات ءِ چارگ ءَ شُتاں سک پہر ءِ بست نمیرانیں ھمبلانی سرا، شہیدانی سرا ، یک رندے مات ءَ گوشتگ ات منا پہر ایں وتی بچ ءِ سرا کہ شہید ایں ھمبل انی ھمبرائی ءِ کُتگ، ءَ انگتہ روان انت منی بچیگ پہ وتی مات ءِ رکینگ ءَجنزان ایں۔
ہما وھدا بگیر دانکہ مروچی جنز سنگتاں جنزینتگ پہ مات ءِ رکینگ ءَ.
مروچی پدا نا جوڈیں مات ءِ یاتاں قلم چست کُتگ، سنگر ءِ تہءَ نیشتگ ءِ نبیشتانک ءَ وتی مات ءِ نامہ نبشتہ کنگ ءَ یاں ۔
ماتی من زاناں ترا شہید ایں سنگتانی سرا پہر انت۔
ماتی من واب ءَ دیستگ تو سک نزور بوتگ ءِ تو سک جیڈیتگ پہ منا پہ نر مزاراں، پہ بلوچستان ءِ رکینوکیں ھمبلاں۔
گہار ءَ کلوہ گوں کُتگ ات گُشتگءِ مات ءَ ناجوڈی ءَ نزور نہ کرتگ مات ءَ تئی لگور ایں ءُ باجو ایں ھمراھانی ھال ءَ نزور کُتگ ۔
بلے انگت مات سھب داں بیگاہ گوں نازینکاں ترا نازینیت ۔
گشیت یا ھدا تئی شکر ءَ ھزار رند ءَ گراں ، بچی منی باجوہ نہ بوتگ ، روان ایں پہ مات ءِ رکینگ ءَ.مدام روچ ءَ نرمزاراں نازینیت ۔
ماتی منی مکہیں مات مُدت ءِ بیت ترا نہ دیستگ ، بوت کن ترا مہ گنداں ، مرچاں ملکموت سک مست بوتگ منی ہمک ھمبراہ اں یک یک ءَ بران ایں ، بوت کن منا ھم چہ تئی گندگ ءَ پیسر بے بارت۔ ماتی منی مکہیں مات من مدام چہ واجہ ھدا ءَ دعا لوٹاں ہمُک بچ ءَ تئی وڈیں مات بد انت ، ہمُک بچ وتی مات ءِ رکینگ ءِ جہد ءَ پکنت، ہمُک بچ وتی براتانی ھمبرائی ءَ پکنت۔ ماتی تئی پنت من زورتگ روان اوں دیم پہ مات کوھاں بلوچستان ءِ رکینگ ءَ ۔
بلوچ ورنا زندگ بات انت، بلوچ ءِ مکہیں مات زندگ بات، بلوچستان آجو بات ۔
