مستریں ءُ بے سُد تریں گلام ھما انِت کہ گلام اِنت ءُ انگت نزانت کہ من گلام آں
نبشتہ کار_ایس_ڈی بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ : کالم
بلوچ راج ءِ دلّار ھما کہ بلوچ اَنت ءُ بلوچ آجوئی دوستانی دلّاری ءَ کن اَنت، سلاہ بند اَنت یا ھرچی اَنت شُمے ھیال ءَ اشاں پہ پاکستانءَ مھر اِنت؟ کسے وت ءَ پہ پاکستان ءِ ھاتر ءَ کوشارین اِیت چہ پوج ءَ گیش وت بزّگ ءُ زلیل اِنت۔ اگاں اِناں چوش نہ اِنت پاکستانءِ گم اِش نہ اِنت اے پہ زر ءِ ھاتر ءَ پاکستان ءِ دلّار جوڈ بیتگ اَنت ءُ پہ زرا وتی ایمان اِش بہا کُتگ؟
من گُش آں چوش ھم نہ اِنت اشانی بازین یے کھول ءِ مردم دْرست ڈنی مُلکاں، خلیجاں کار ءَ اَنت، زَر ھم گیش انت ءُ سکون ھم-
زَر ءِ ھبر بُوت اِنت اے ھمانگو پہ زَر ءَ کار ءَ شُت اَنت وت ءَ اِدا چو بزگی نہ کُت۔ من وت اِش کُتگ کہ پلان دلار ءِ برات ءُ گُھار مِنّوار اَنت کہ یَل دئے مُلکءَ بیا ڈَنی مُلکاں ھرچی لوٹ ئے ترا دئے اِیں
زَر ، مال ھرچی ءُ کار ھم مکن بس بہ وپس۔
بلے شُوم ءُ بدبھتیں دلارءَ وت ءَ چو کوہا مِک کُتگ وت ءَ چہ گُلام ءَ گیش گلام ءُ جاھِل ءَ گیش جاھل کُتگ ءُ کانٹ رودینتگ کہ ھرچی بیت من مُلک ءَ ءُ سرکارءَ یل نہ کن آں۔ گُڈا شمے ھیال چے گُش اِیت سَوَب چی اِنت؟
من گُش آں سوَب وت گُلامی ءِ جند اِنت، زہنی ءُ جسمانی دوئیں گُلام، مستریں ءُ بے سُد تِریں گُلام ھما اِنت کہ گُلام اِنت ءُ نہ زانت من گُلام آں ، اے زہنی گُلاماں پاکستان کارمرز کنت آجوئیں زہن یا شرّیں پگری ردوم زرتگیں زھنانی بگیر ءَ :یک نیمگے پاکستان وت گُلام اِنت، واجہ ءِ لوٹ ءِ پد ءَ پاکستان ءَ مارا پہ زور گُلام کُتگ ھمے وڑ آجوئی ءُ گلامی دوئیں یک جاہ پیم بیت نہ کن اَنت (شُما ھچبر اِش کُتگ پٹرول ءُ آپ ھوار یک پئیم بیت کن اَنت؟ اِنّاں ناں!) گُلام ءَ ھرچی واجہ بہ گُش اِیت گُلام کنت ــ واجہ گُش اِیت بہ مِر! گُلام مِر اِیت، واجہ گُشیت وپس یا آگہ بُو گُلام ھما وڈ کنت
ھمے وڑ بلوچ ءُ بلوچ راج ءِ لھتیں ورنا انگت گُلام اَنت، واجہ ءِ گُشگ ءِ پد ءَ ھرچی کن اَنت ــــ پہ دگرے ءِ لوٹ ءِ پد ءَ وتئی برات ءِ کُشگ گُلامی، بے زانتی ءُ کم اگلی یے نہ اِنت گُڑا چی یے؟ ھما برات کہ گُلام ءِ بگیر ءَ اوشتاتگ، ھما کہ کُل راج ءِ درد وار اِنت گُلامانی ھست بیّگ چاگرد ءِ گُلامی اِنت، دنیا ءِ گُلامی اِنت ءُ راجانی گُلامی اِنت، منی دل ءَ اگاں دنیا ءَ یک گُلامے ھم پشت کپ اِیت بہ زان اے چاگرد ءَ یا اے دنیا ءَ کس آجو نہ اِنت۔
ھمے ھاتر ءَ راج ءِ سرپدیں ءُ آجو دوستیں ورناھاں گُلامی ءِ ھلاپ ءَ تُپنگ ءُ تُپنگ ءِ ھواری ءَ توار چِست کُتگ گُلامی دنیا ءِ ھچ راج ءَ دوست نہ بیت گُڑا بلوچ پرچا دوست ئِے بہ دار اِیت؟ آجو دوستیں بلوچ سرمچار آئی ءَ سرپد کنگ ءِ جُھد ءَ کن اَنت، آئی ءَ اے سرپد کنگ ءِ جھد ءَ کن اَنت کہ پجّاہ بیار تئی دوزواہ کئے اِنت ءُ بدواہ کئے اِنت
بلے ھما بے زانتیں زھنی گُلام پِر ترّیت زالمیں واجہ ءِ ھمراہ بیت ءُ سلاہ بند بیت یا کہ چاگرد ءِ تھا نند اِیت ءُ چیروکائی دلّاری کنت ءُ راج ءِ گم واریں تاسُپیں بَچّاں شھید کنت، گُھارانی سالونکیں براتاں گِیپت ءُ جَنت دور دنت ، کبلہ ئیں کماش ءُ مکھیں ماتانی پرواہ ءَ ھم نہ دار اِیت، ناں گیرت ءُ ننگے زانت ناں کہ ازّت ءَ سرپد اِنت ھرچی دیم ءَ کئیت آ لپاشان اِنت۔
اے وڈیں گُلاماں سرمچار ھچبر دوست داشت نہ کن اَنت ءُ اِشانی دوا کُشگ اِنت کہ اشی ءَ ابید دگہ راہ نیست، اے بہہ سرپد نہ بنت کہ اے رَد اَنت ، اگاں کسے اناگہ ھوش ھم بہ کنت بلے داں آ وھد ءِ ودار کنگ نہ بیت پرچا کہ داں آ وھد بئیت اے دلّار چنچو کار زوالی ءُ ناروائی کن اَنت اشی ءِ اندازہ جنَگ ھم مُشکل اِنت شر تِر اِنت، راج ءِ اجتماعی نقصان ءَ چہ رَکّگ ءِ راہ ھمیش اِنت کہ ایشی ءَ پیسر ءَ بِہ گِر!
گُلامی ءُ گلام ءَ لانت اِنت، من انگت اوست ءُ امیت دار آں کہ راج ءِ ورنا زُوت ھوش کن اَنت ءُ وتئی گُلزمین ءُ راج ءِ آجوئی ءِ پانک ءَ جن اَنت ۔سلام اِنت ھما ملّیں ءُ دلیریں سراں کہ پہ زمین ندر بوتگ اَنت سلام اِنت ھما آجو تبیں ورناھاں کہ بلوچستان ءُ بلوچستان ءِ بزّگیں مھلوک ءِ ھاتر ءَ جھد کنان اِنت ءُ وتئی سر ءِ دیگ ءَ ھم چک ءُ پد نہ بیت وتی زاتی وشّی اِش ندر کُتگ اَنت پہ بلوچ راج ءِ وشیں باندات ءَ جنزان اَنت…..
