ماتءِ گم نوک اَنت پدا ” 25مئی پِتءَ سال سرجم انت”
سکندردوست بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ : بلوچی کالم
دلءِ گُش ایت تمبورگءِ بزیرءُ ساز بہ جن پدا دل بجیت ءُ ھیال دیر روت پدا دل گُش ایِت تپنگءِ بزیرءُ جنگ بہ کن پدا من جیڈاں کہ نا من تبمورگ ءِ جنگ زانا ناکہ منی تمبورگءَ ساز مان ءُ نا من اجبر تپنگ دیستگ نا تپنگءِجنگ زانا منی پِتءَ یک سالءِ پُرین بیت کے چہ دنیاءَ شُتگ سہبءِ روچ درایگءَ گوں مے لوگ دپءِ شرش سرا میتگءِ سرجمین مُرگ کاینت ءُ وشیں توارءَ گوں روچءِ درایگءِ ودارءَ کن اَنت۔
مات لوگءِ پیژگاہءَ نندیت مُرگانی توار ءَ گون وتی دلءَ جیڈیت لوگءِ رپتگیں مردمان یاد کنتءُ گریت چونیءَ منی ماتءِ ورناۓ زھگءِ پہ پِت روگءَ سے ماہ پیسر منی ماتءَ کوہین گمءِ کوپگاں دنت ءُ روت ماتءِ دو ورناۓ زھگ پہ لاپءِ شوھازگءَ درانڈیھ شُتگءُ در پہ در اَنت منءَ لَٹءِ گون میتگءِ رمگ زُرتگ جنگل پہ جنگل آں گُرکءِ ہمے جنگلءَ دُز اِنت منی دست ہمے گُرکءِ تاچینگءَ نرَس اِیت نا منی دپءَ نَل توار کنت نا من پہ گُرکءِ جنگءَ تُپنگ ءِ جنگ زانا ۔ مات مدام گریتءُ گُشیت کہ جنگل بَز انِت وڈ وڈین رستراں جاگا کُتگ منی چُک یل کن بازارءِ رمگءَ لوگءَ وپس بلے دل گُشیت چہ لوگءِ وپسگءَ من بازارءِ رمگءَ پانیگ باں کہ چو مہ بیت منی ماتءِ لوگ دپءَ بازارءِ مردم جم بہ بنت کہ تئی زھگ مے بازارءِ دردءَ نوارت جنگلءِ رسترانی بیمءُ تُرسءَ رمگی یل کُتگ ۔ منءَ مات دل نہ بیت بلے دستءَ ھچ نہ بیت۔
سال گوزان بنت ماتءِ پریات گوشان نوک بنت مرچان شریشءِ سَرءِ مُرگانی توار زھیپ زھیپءَ تالان بَنت مے لوگءِ پیژگاہءَ
مات بلے زانت کہ مُرگاں مرچان بازار دوست نہ بیت ۔ ہما انت کہ پِتءَ سال پورا بیتگ گم پدا نوک بیتگ اَنت شریش سَرے مُرگانی توارے ہمراہیءَ منیءُ منی ماتءِ گم ہم نوک بیتگ اَنت مے میتگءَ چا دیر دگہ یک شریش ءِ سرے مُرگان وتی نالگ مَٹ کُتگ اَنت ہما دیریں شریش سَرے مُرگاں کہ منی مات ہما جاہءَ ہم پہ گریوگءَ دیست گُڈا مُرگان بازار جند یل کُتگ ۔
پدا دوشی من پِت وابءَ دیست منارا گوانکی جنت کہ مُرگان بازار یل کُتگ تو تمبورگءَ توار بہ پَرما سروز بہ جَن من گُشت ابا منی پِت من تمبورگ ءِ جنگ نزاناں پدا منارا پِتءَ گُشت تُپنگ بہ جن تئی لوگءِ دَپ ءَ شاھینءِ دُز اِنت شاھینءَ بہ جن کہ مُرگان نیلیت پہ آسودگءِ توارءَ من گُشت ابا منی دستءَ تپنگ ہم جنگ نہ بیت بلے نی من ھما اِنت کہ وابءِ گِندگءَ پد جنگلءَ پانِگاں منءَ تمبورگ ہم گون اِنت ءُ تُپنگ ہم نی من کول کُتگ کہ یا تمبورگءِ جنگ سِکاں یا تپنگءِ نی گِسءَ واتر کناں ۔ بلے منی جنگلءِ روگءَ باد منی ماتءَ ورناۓ زھگ پہ چم نہ دیستگ پِتءَ سال سرجم اِنت مارا یل داتگءِ ۔
