تاھِرہ مراد منی گھار
اکیل مراد
دی بلوچستان پوسٹ : بلوچی آرٹیکل
زندگیں انسان ھما وھد ءَ زندگ مان اِت کہ آ وتی کَش ءُ گوری چاگرد ءِ دردانی سماہ ءَ بہ کنت۔
چوناھیگ ءَ مئے ھمساھیگ سندھی ءُ ھندوستان ءَ اتکگیں مھاجر اَنت بلوچ کمتر اَنت اود ءِ گیشتریں چک ھم سندھی ءُ مھاجرانیگ اَنت، بلوچ وت بزگیں زندمان ءِ آماچ انت، اے وھد ءِ نہ وشیں ءُ زالمیں جاوراں گیش وتی ارجان کتگ ۔
ھرکجا بلوچ وتی زندمانی ءَ بزگی گوازینگ ءَ ایں بلوچستان بیت، سندھ ءُ کراچی بیت، روکپتی بلوچستان بیت ھرکجا بلوچ ءِ سر ءَ زُلمانی آس کجام ناں کجام وڑ ءَ جمبرو اِنت جاھے ءَ بلوچ ءِ زبان بیگواہ انت جاھے ءَ بلوچ ءِ دودمان بیگواہ انت جاھے ءَ بلوچ رسترانی آماچ اِنت۔
تاھِرہ مراد منی مستریں گھار انت، آ من ءَ چہ سَے سال ءَ مستریں، تاھِرہ ءَ انٹر پاس کرتگ ءُ لوگ ءَ نیشتگ آئی ءِ گران بھائیں وھد گوں نزور تبیں چاگرد ءَ گوں گوزگ ءَ اِنت ۔
مروچی من ءَ آئی ءِ سھر ءَ کرتگیں کرد ءَ ھمینکس لاچار کرتگ ءُ آئی ءِ کِرد ءِ سر ءَ نبیسگ ءَ اَنت کہ من آئی ءِکِرد ءِ سر ءَ نبشتگ کرت ھم نہ کن آں، اے پُریں چار سال انت کہ آ ھمے میتگ ءِ دوازدہ بے دریں گونڈواں وانینگ ءَ ایں اے گونڈوانی تہ ءَ پنچ بلوچ انت ءُ چار سندھی ءُ سَے ماجر اَنت۔
چار بچک انت انت ءُ ھشت جنکو انت کہ ظہر ءِ نماز ءَ پد کایاں تاں بیگاہ ءِ پنچ ءَ آیانی چھٹی بیت من چوناھیگ ءَ باجی ھِچ بر نہ پرسیتگ کہ تی نودربر “اسٹوڈنٹس ” وانگ چتور انت ءُ آیانی وانگی جیڑگ کجام کَچ ءَ سر بیتگ انت ۔
ھمے چکاس کہ ھلاس بیتگ اَت من پرس ایت ھاں باجی (چوناھیگ ءَ منی گور ءَ آئی مھر ءِ نام باجُل) آ ھم من ءَ اکیلوکیں نام ءَ توار کنت پہ مھر من ءَ ھمے وڑ گوش ات، من جست کرت چون اَنت تی نودربر اے رندی چکاس ءَ سوبین بیتگ اَنت اگاں ناں باجی ءَ بے تاھیریں وڑے ءَ پسو دات کہ اے سالانی مھنت ءَ من ءَ ھنچش پہ درد کرتگ کہ من چشیں ھیال ءِ نہ داشتگ کہ اے چکانی بے سوبیں مھنت ءَ چک انگت ءَ بے سوب بنت ۔
باجی دوزادھیں نودربرانی تہ ءَ بس چار نودربر چکاس ءَ سوبین بیتگ اَت من دراھینت کہ باجی بیت کنت دراھیں اسکول ءِ نودربر ھمے وڑے ءَ بے سوب بیتگ انت، چشیں وئیل بنت تو دلپروشی ءَ گوں چکاں یلہ مہ کن۔
ھمے میان ءَ دو روچ ءَ رند ھال اتک کہ اسکول ءِ چکانی تہ ءَ نیم پاس ءُ نیم پئیل بیتگاں نزان آں گپ چی ات ریزلٹ چون ات اَنت باجی ءِ مھر پد ءَ وتی نودربرانی نیمگ ءَ تَریت ءُ آیانی سوبینی ءِ واست ءَ دوبر جھدانی تہ ءَ ھمگرنچ بیت ۔
یک بیگاھے ءَ من ھم آئی ءِ گور ءَ نیشتگ ات اَنت تاں ناشناسیں نمبرے ءَ پون پیداک اَت ءُباجی ءَ ترندے ءَ گپ کنگ ءَ اَت ءُ گوشگ ءَ اَت تی ھیال ءُ لیکہ دگر اَنت ءُ تو چُش کن وتی ٹیچری ءَ یلہ بہ کن تو بے مال ءَ مھلوک ءِچکاں اِلم “زانشتی ھیلکاری ءَ دیگ ءَ ئِے باجی پون کَٹ کُرت ءُ دیم گوں من کرت ءُ پُر ارسیں چماں گوں گوشگ ءَ لَگیت تاں اے بے درانی سر ءَ کجام اَزل کپتگ کہ آیاں زانشتی ھیلکاری ءَ دارگ ءَ اَنت، گُڈی ءَ باجی ءَ ھمے دراھینت ءُگوشت کہ من تاں ھمے جاورانی وتی کِرد ءَ پیلو کنان کن آں
من روکپتی ءَ کپتگ اَنت ءُ باجی انگت ءَ مزن شھر ءَ ایں گڈی ءَ بس ھمے گْوش آں باجی وتی کرد ءَ تاں گڈی ساہ ءَ بہ بر۔
