دستار؛ نوشت: صدف مینگل مٹ: زوہیب بلوچ

1141

جَورک کوہ سیاہ نا ماس آ آبات آگڑی آ گدان تا خلق نا اسہ نوک بروتو ءُ باتی اس ئس. ہراکان او تینا ماما نا اُرا غان زوت آتیٹ تینا لمہ و اسٹ آ ایڑ نازو نا رہی آ بسوس. ہرانا عمر چانڑدہ سال ئس. ہراتم آن جَورک پام کریسس اونا اِرا کاریم ئسر. اولیکو سہب مالو ہیٹ تا خوڑدہ غاتے خوافنگ کن دننگ. و ارٹمیکو ہراتم واپس بسکہ تو تینتون بھاز پُھل ایسکہ. ہرافتے او تینا ایڑ نازو نا پژہ غاتیٹ بھاز مہر و مابت تو بیرفیکہ و داڑتون اوار نازو نا است خواہی آ براہوئی خلقی باگل؛
برناز ئنا برناز ئنا
سیل ءِ کرین نا ساز ئنا
استے درینس بھاز ئنا
برناز ئنا برناز ئنا
ءِ پاریکہ، ہرادے بنیسہ نازو خوشی آن چھاپ خلکوکہ. و اندن نازو جَورک نا بننگ آن مُست اوڑکن اسہ شِتی اس بسیکہ تخاکہ ہرادے جَورک بننگ تون خَسی و خاسن تون کنگوکا. و دیگر نا پاس آ جَورک خلق نا ایلو ہم عمر ورنا تیتون اوار پاٹ مُچ کننگ کن ہناکہ. یا گڑا تینا لمہ تون ہیٹ تیکن بئے کننگ کن ہناکہ. و وار وار نازو ءِ میرل نا پِن اٹ تنک کریکہ. ہرانا سانگ زوتیٹ نازو تون مسوسس. میرل خلق نا تیوہ غاتیان پیہن ریش و معتبر آ بندغ ٹکری پسند خان نا مار ئس. ہرا خلق نا تیوہ غا ورنا تا سنگت ئس و ہر وخت خلق آ بسکہ ہراکان کُننگ نا گڑا ارفیکہ واپس ہناکہ. و وخت وخت اِرا مسہ دے خلق ئٹی ہڈ کریکہ و ننکان خلق نا تیوہ غا مار ءُ مسن تے خواہفیکہ دیوان کریکہ ہراٹی زیات تر او چنا تے تاریخی کسہ بنفیکہ. ہرافتیٹی زیات تر شہید آتا و جنگ کروک آتا کسہ غاک مسرہ. داسہ منہ دے مست میرل بسوسس و چنا تیتون دیوان کریسہ اوفتے علی دوست زہری نا کسہ غاتے بنفیسس. ہرا انگریز کوزہ گیر آتا خلاف جنگ کریسہ تینا ساہ ءِ ندر کریسس. تیوہ غا چناک میرل نا دامون ایمون تولوک بھاز خوڑتی تون کسہ بنگرہ. بیرہ اسہ نازو ئس ہرا گدان ٹی تولوک دا تیوہ غا ہیت آتے بنگوکہ یا گڑا تینا ہم عمر سنگت آتیان ایلو دے اریفیکہ.

اسہ پین ہیتس ہرا ہمیش جَورک ءِ بے جارات کریکہ او دا کہ اوفتا گدان نا گندار ٹی خلوکا اسہ دستار نا وڑو پُچ اس، ہرا اسہ توفک ئسے تون اوار خلوک مسکہ ہرادے اونا لمہ ہمیش کشنگ یا دُو خلنگ آ توریکہ. و اگہ جَورک وختس نازو یا لمہ آن دا پُچ ئنا بابت سوج کریکہ تو اونا لمہ ہمیش اودے چُپ مننگ نا پاریکہ و داڑتون اوار لمہ نا خن تیٹ خڑینک آک وہنگ ءِ بنا کریرہ. ہرا جورک ءِ پین زیات سرگڑدانی ٹی شاغارہ. و نازو دا ندارہ ءِ خنیسہ گیمرینگاکہ و ہناکہ لمہ نا خڑینک آتے صاف کریکہ و بھاز وار جَورک تینا لمہ ءِ تنیائی ٹی دا پُچ ءِ خن تیا خلوک اوغنگ آ ہم خناسُس. ولے اریفنگ نا ہمت کننگ کتوکہ. بھاز وار تو جَورک ءِ تینا ارنگوکا آگڑی آ پُچ آتے خننگ آ دا خیال بسکا کہ اُرا ٹی داخہ بھلو پُچ اس مننگ آ ہم، ہرا بے کار گندار ٹی ٹنگوک ءِ، داڑان اونا لمہ اودے پوسکنو پُچ جوڑ کرفسہ انتئے تفک. منہ دے مُست جَورک لمہ و نازو نا ساڑی نہ مننگ وختا دا پُچ ءِ گندار آن کشا و دادے ملیسہ اُرا، ہراڑا خیسن خلوک مونو ٹِک لگوک ئسر ہرافک دتر آنبار خننگارہ. ہرافک جَورک ءِ گوڑیفیر.

وختس اگہ جَورک تینا لمہ آن اریفیکا کہ کنا باوہ ہرانگ ءِ تو نازو زوتس پاریکہ کہ باوہ روزگار کن جاہ اس ہنانے و زوتس واپس برو. دنو ہیت کننگ آن پد لمہ و نازو اسٹ ایلو نا پارہ غا اُرارہ و گیمرینگوک مسرہ. جَورک ہر وخت دا محسوس کریکا کہ مخلوق ہراتم اونا باوہ علی محمد نا بابت ہیت کریرہ تو اونا رہی آ ہننگ آ او چُپ مسرہ. ہراڑان ہر وخت جَورک بے جارات مسکہ. ولے چُپ مریسہ تینے جاہ اس مشغول کریکہ. داسہ مسہ دے مُست میرل خلق آ بسوسس، ہر وخت آنبار دیوان کریسہ چُناتے کسہ بنفنگ آن گڈ خلق نا پیہن ریشی تا پارہ غا ہنا. و جَورک خاچنگ کن ہنا. ایلو سہب تون مالو گار و پریاد و چرکاؤ نا توار جَورک ءِ بش کرے، جَورک خُلیسہ زوتس بش مس. و گدان آن کاٹم ءِ کشیسہ اُرا. اسیکہ تو اودے تینا خن تیا یخین بننگ اَلو ولے زوتس اودے یخین مس کہ دا تغ اس آخہ بلکن گواچن اس ئس کہ اونا خلق ءِ چارمہ کنڈان وردی والا فوجیک گیڑ ئٹی ہلکوسر. تیوہ غا نرینہ غاتے اسہ جاہ مُچ کریسہ اوفتا خنک تفوک ئسر و اندن تیوہ غاتا دُوک پد آن تفوک ئسر و زالبول آک مودہ و پریاد کریسہ رحم نا پنڈہ خواہنگ ئسر. و فوجیک دانگ اینگ ہنیسہ تیوہ غا گدان تے پٹنگ ئسر و زالبول و چنا تیتون بے دادی کریسہ گدان تیان گڑاتے پیشن خسنگ ئسر و جَورک نا گچین آ سنگت بیبرگ استا گدان آن موڷ و خاخر نا زراب بش مننگ ئس. دا تیوی گڑاک جَورک کن گوڑیفوک و خلیفوک ئسر. دُنو ندارہ او خلق آ بننگ آن مست ہچبر خنتویسس. و تیوہ غاتیان زیات فریشانی اودے دا ہیت آ مننگ ئس کہ تیوہ غا فوجیک میرل نا پِن ءِ ہلیسہ دانگ اینگ دُدینگ ئسر و تیوہ غاتیان اونا بابت سوج کننگ ئسر. انداڑتون منہ فوجی خلق نا نرینہ غاتا پارہ غا ہنار ہرافک اسہ جاہ آ مُچ ئسر. اوکان اوفک میرل نا پیر انگا باوہ ٹکری پسند خان ءِ اسہ پارہ غا دریر ءُ میرل نا بابت سوج کریر کہ او انت کیک؟ و ہرادکن ءِ؟ وار وار سوج کننگ آن پد ہم ہراتم میرل نا باوہ گڑاس پاننگ آن نمّن مس تو اسہ فوجی افسر اس اودے فوجی گاڑی ٹی شائنگ نا حکم تس و پارے اگہ دا ہچس پاپک تو دانا حالیت ءِ ہم علی محمد آنبار کروئی تمک. دا بنسہ جَورک سِٹّا. افسر نا حکم ءِ بننگ تون ایلو فوجیک ٹکری پسند خان ءِ گاڑی نا پارہ غا گرّنگ ءِ بناء کریر. داڑا زالبولک مونا بسر کہ ٹکری ءِ بچفنگ کیر ولے فوجیک ہچو ہیتس بننگ کن تیار اَلور. اوفک ٹکری آ بے دادی ءِ بناء کریر واسہ فوجی اس ٹکری نا کاٹم ٹی ترند آن توفک نا کنداخ ءِ خلک ہراڑان ٹکری نا کاٹم ملنگا و ٹکری نا کاٹم آن دتر وہنگ بناء مس و انداٹی ٹکری نا دتری آ دستار اسہ پِتی ءُ بوچ ئسے توب اڑینگا سلیس. و فوجیک ٹکری پسند خان ءِ گاڑی ٹی بٹسہ دریر ہنار. ولے خلق ٹی ساڑی گدان آتیٹی ماتن تالان مس. ہر پارہ غا خُلیس سلیس. بیبرگ تینا ہشنگوکا گدان ءِ اُریسہ بُت اس مروک سلوک ئس. چنا و زالبولک خلیس آن دائسکان اوغنگ ئسر. جَورک دا تیوہ غا ندارہ ءِ گوڑینگوک اوننگ ئس. انداٹی میرل نا لمہ مونا بس و میرل نا باوہ نا دتری آ دستار ءِ ارفیسہ گدان ٹی ہنا، لمہ اوغسہ دستار ءِ خنتیا خلک و دوارہ اودے گندار ٹی خلک. دا تیوہ غاتے خننگ آن گڈ جَورک نا پام تینا گدان نا گندار ٹی خلوکا دستار نا پارہ غا ہنا ہراٹی دتر نا ٹِک آک ئسر. بس دا اوننگ ئس کہ او زوتس تینا گدان ٹی ساڑی توفک’ ہرا اودے میرات ٹی رسینگاسس’ اودے ارفیسہ میرل میرل کُوک کریسہ کوہ سیاہ کن دُدینگا ہراکان ہر وخت میرل بسکہ.

منہ ساعت اٹی جَورک تیوہ غاتا خن تیان اندر مس و اونا رند اٹی اونا لمہ جَورک جَورک توار کریسہ ہنا دوارہ دَم درینگسہ اسہ بارن ءُ ٹول ئسے نا کمک ءِ ہلیسہ تُوس اودے اُرے اسکان اودے جَورک جَورک نا گمان مریسہ کرے……!
…………….★………