مھمد سالم ،مراد بکش ءُ آیانی ڈگار
نبشتہ کار: مھر بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
مھمد سالم ءُ مراد بکش ھمساھگ اِت اَنت ءُ پد ءَ ڈگار اِش ھم یکجاہ اِت اَنت.
اگاں ھرچ وھد ءَ کہ ھَور بُوتگ ،گڑا مھمد سالم چہ وتی گس ءَ کُوکار کنان بوتگ، اَڑے مراد بکش کْور ءِ آپ اِنت،گڑا مراد بکش کہ اے گپ اِش کُرتگ، گُڑا مراد بکش ءَ جواب گردینتگ شنک اوں اڑے اللہ ءِ.
واجہ گُڑا آپ پہ سلامتی اتکگ ،مرادبکش ءُ مھمد سالم وتی ڈگار ءِ بندانی سر ءَ اوشتاتگ ءُ آپ گْوزانی تہ ءَ دیم پہ ڈگارانی ءِ دلبند ءَ روگ ءَ اَت.
مرادبکش وتی ڈگار ءِ سر ءَ ءُ مھمد سالم وتی ڈگار ءِ سر ءَ شت اَنت.
دیر نہ گْوست کہ مراد بکش کُوکارے دات مھمد سالم بند ءَ بجن کہ منی ڈگار نوں برگ ءِ سر ءَ اِنت،جلدی کن کہ اڑے براس کہ من تباہ بوتاں.
پد ءَ مراد بکش چو گریبے اَت ءُ ڈگار ءِ بند ءِ نزور اَت،ڈگار ءِ بند ءَ را ھُور مشوکاں جتگ اَت، سک دیر اَت کہ ھَور نہ بوُتگ ءُ ڈوکال اَت،پمیشکا مراد بکش ءَ مھمد سالم ءَ توار کنگ ءَ اَت کہ بند ءَ بجن کہ منی بند پْرش اِیت.
گڑا واجہ مھمد سالم بند ءَ را جت ءُ آپ ءِ دیم پہ دلوش ءِ ڈگار اَت، مھمد سالم کُوکارے جت اڑے دلوش آپ پہ تئی ڈگار ءَ پیداک اِنت.
اللہ ءِ بیار اِیت، دلوش ءَ توار گردینت.
مھمد سالم ءُ مراد بکش ءِ ڈگار ءِ بند ءِ چھر دلوش ءِ دگار ءِ بند ءَ اَت.
ھمے ھَور ءِ شپ ءَ را مھمد سالم ءُ مراد بکش گوں وتی وشیں کوُکاراں پہ سلامتی روچ کرت.
سھب کہ بوُت زھگان ءَ کُوکارے پِر اَت کہ دوشیگیں آپ ءَ را دار گون بوتگ ۔
گڑا میتگ ءِ مردم شت اَنت دار ءِ چنگ ءَ .
لھتیں روچ ءَ پد ڈگارانی نمب اِش کار کُت اَنت، پد ءَ ڈگارانی کِش بوت، لھتیں روچ ءَ پد ڈگار تج بوت اَنت، مھمد سالم ءِ ڈگار سبز اَت ،
سراج ءَ ھَرے ھستگ اَت مدام مھمد سالم ءِ ڈگار ءَ اَت، مھمد سالم ءَ چہ ھمود ءَ کوکارے جت، او پِلانی وتی زھگ ءِ ھَر ءَ بدار کہ من ءَ تئی زھگ ءِ ھر ءَ توپان کت ءُ وتی زھگ ءِ ھَر ءَ دار ءِ بدار ،ناں من ھر ءَ پاٹّک ءَ بر آں ءُ مھمد سالم دُوا دیان بوت شُت،
دِگہ یک روچے سراج ءِ ھَر پد ءَ ماں مھمد سالم ڈگار ءَ شُت، مھمد سالم ءَ پد ءَ دُوا دیان ءُ کوکار کنگ ءَ اَت کہ کلام اے ھر ءُ را بہ جَنت، ایشی منی ڈگار ءِ سبزگ تباہ کرت اَنت ءُ اے ھر چو کہ منی ڈگار مانرتکگ اللہ وت اِنت، من اے ھر ءِ وڑ ءَ گِنداں منی زھگ اِمبری بے توشگ بنت.
یکروچے مھمد سالم بیزار بوت، وتی گھار بزاں سراج ءِ ماس ءِ گْور ءَ شُت کہ وتی زھگ ءَ سرپد بہ کن ، بہ گْوش ئِے کہ وتی ھر ءَ چو پاد پَچ مہ کن کہ منی ڈگار ءِ تباہ کرتگ، پہ من اے ھر ھچّی نَیلگ ءَ اِنت.
چو کن منی گپ ءَ بزور ،اے کلام جتگ ءَ بھا کن تئی ءُ منی دوئینانی جان چہ ازاب ءَ ھالاس بیت ءُ منی براس من چون وتی سر ءَ گار کناں کہ اے بچ منی پرمان ءَ نہ اِنت.
مھمد سالم چہ وتی گْھار ءَ نا اُمیت بوت ءُ آپ ئِے وارت ءُ دیم پہ وتی گِس ءِ نیمگ ءَ رھادگ بوت.
گڑا پہ بزّگی ءُ واری ھر ءِ دپ ءَ چہ مھمد سالم ءِ ڈگار ءِ لھتیں ھوشگ پَشت کپتگ اَت ءُ پد ءَ ڈگار زرد بوت اَنت، رون بوت، گوٹ ءُ بَٹّائی بوت اِنت.
سراج شُت وتی ناکو مھمد سالم ءِ کِرّ ءَ کہ ناکو من ءَ چَنکُک ءَ بدئے کہ من تئی گْھارزک اوں.
مھمد سالم پَسّہ دات: تئی ھر ءَ منی ڈگار تباہ کرتگ باریں من پہ چونی اے ڈگار ءِ سبزگ رکینتگ اَنت، مرچی چَنکیں دان من ءَ دست کپتگ تو اتکگ ئے کہ من ءَ دان بہ دئے، برو ترا منی نیمگ ءَ چہ جواب اِنت.
سراج چہ وتی ناکو ءَ زھر کرت ءُ وتی گِس ءَ اتک، وتی ماس ءَ را گْوشت ئِے ،تئی شر چیزیں براس ءَ من ءَ دان نہ دات، تو وتی براس ءَ را بُہ گْوش کہ سراج ءَ گْوشگ اے سالی منی ھر یکّے بوتگ، اگاں تو من ءَ دان نہ دات ،گُڑا دیمی سال ءَ من چار ھر دار آں، بِلّے کہ تئی ڈگار ءَ تباہ بہ کن اَنت، تئی زھگ چہ گُژن ءَ مِرمِر اَنت۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
